Gelukkig is het op tijd voorbij zodat we weer naar de repetitie kunnen. De buien zorgden voor een beetje verkoeling, zo zie je, ‘ieder nadeel hep z’n voordeel’.
In de oefenruimte, waar het niet echt snikheet is, is het voor een aantal toch flink zweten, ondanks de luchtige kleding. De verhalen over het noodweer barsten los, over lekkages, instorten van daken, overstromingen, ondergelopen viaduct. Iedereen kakelt over het noodweer. Thea roept: ‘Geen drup, geen drup gevallen in Tubbergen! Niet te geloven hoe plaatselijk het was.
Maar we komen om te zingen, Carina staat al in de startblokken en we maken weer een grote kring voor de opwarming. Niet dat we dat nodig hebben met deze temperaturen, maar de stem kan altijd een opwarmertje gebruiken. Een leuke oefening is ‘Open the box let’s see what’s in there’.
Dan gaan we verder met Africa van Toto. Het is nog een hele klus en wat zullen we trots zijn als het lied uiteindelijk goed gepresenteerd wordt, maar nu is het eerst flink oefenen.
Na de pauze nog even daarmee verder, vervolgens storten we ons op Our House. We zingen ‘m eerst door in onze vaste kooropstelling. Daarna verspreiden we ons over de oefenruimte waarbij we niet bij ons eigen stemgroep mogen staan en zingen het lied nog eens. Nu word je gedwongen naar elkaar te luisteren, want je hebt geen steun meer aan elkaar. Dit hebben we al eerder gedaan, maar het blijft wennen, want het lijkt wel of je een solo zingt.
Na deze oefening zingen we Fire en Waterloo en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan. Ondanks de hitte was het een fijne repetitie.
Dankjewel Carina voor de afgelopen twee weken en wellicht tot een volgende keer.