Blogs

Als we compleet zijn gaan we beginnen. Jorn heeft een nieuw inzingnummer ‘meegenomen’. Het is niet zozeer een liedje, maar meer een melodietje, vier regels alleen op klinkers.
Een leuke variant en ook mooi om in canon te zingen.

Na deze verfrissende oefening gaan we verder met een van de nieuwe nummers, in dit geval Heal the World. Nu met de onrust in de wereld met zelfs de dreiging van oorlogen, schreeuwt dit nummer om meer en meer gezongen te worden. Om de tekst nog te versterker krijgen we de opdracht door de ruimte rond te lopen, oogcontact te maken met je mede koorleden en het verhaal te vertellen. In het begin is het wat onwennig voor de nieuwe leden, maar de rest kent het wel, dit hebben we vaker gedaan. Dat rondlopen is niet zonder risico, het is uitkijken geblazen. Manoevreren tussen de stoelen, langs Jorn met zijn apparatuur en de kabels die op de grond liggen. Dan een kraak, en Jorn roept: ‘Wie is er op de kabels gestaan’. Maar het moment is alweer voorbij en lopen we verder. Als het klaar is, geeft Jorn zijn reactie: ‘wat een verschil, hier wordt een verhaal verteld!’

De vraag of de hoge noten gemakkelijker zijn te zingen als je rondloopt, wordt licht aarzelend herkend. Ilona merkt gevat op: ‘niet meteen, je bent meer bezig met het omzeilen van de obstakels!’
Het refrein wordt verder onderhanden genomen, iedere stem apart zingt dit, te beginnen met de laagste stem. Grietje merkt op dat met name de mezzo’s altijd zo mooi samen blenden. Heel knap! Dit wordt door iedereen beaamd. Een mooi compliment voor de mezzo’s. De sopranen moeten dan nog en denken: ‘o jee, probeer dat maar eens te evenaren.’
Maar zie, wat een verrassing, na hun performance begint het koor spontaan te klappen. Wat een waardering! Dat is zo mooi aan dit koor, je gunt elkaar het succes.

Het is pauze, en die wordt de Muziekcommissie gebruikt voor overleg. Welke nummers gaan we brengen bij Vrienden van Almelo Live (VvAL). Die missie slaagt, ze zijn eruit en deze week ontvangen de koorleden nog de setlijst in hun mailbox. Weer een stapje vooruit.

Na de pauze worden de nummers doorgezongen die we gaan zingen bij VvAL onderworpen aan het kritische oor van Jorn. De technieken die we leerden tijdens de workshop van Willemijn vorige week zullen ongetwijfeld bijdragen aan een sterkere uitvoering.
Het was weer een fijne repetitie.
Fijn weekend en tot volgende week.

Vanavond krijgen we les in hoe onze stem te gebruiken en wat er allemaal kan met stemmen, zang en ademhaling. Dit wordt gedaan door Willemijn,
vocal coach. Zij deed dit al eens eerder met ons koor, maar omdat we gegroeid zijn, is het goed om te herhalen en voor de nieuwe leden
zeker om te oefenen. Ze begint met het uitdelen en op de grond leggen van papieren, waarvan ze later de uitleg geeft.
Het gaat om de 8 klankkenmerken , 4 pijlers en de 4 stemkarakters die door haar worden besproken.

De afbeeldingen hiernaast worden door ons en Willemijn doorgenomen. We zingen wat Willemijn zingt na, daarbij is houding, ademsteun en klankruimte belangrijk. Willemijn legt uit hoe stembanden werken.
We fluisteren en schreeuwen door de ruimte. Ik denk dat Maggie in de kantine af en toe schrikt, want wat komt er een geluid uit ons. Nasaal zingen (neusklank) proberen we en bij NG klank de neus dicht knijpen, geen geluid meer te horen. Klassiek  zingen, wat de sopranen soms doen bij de hoge uithalen en heel zacht zingen met alleen lucht en oeh-tjes. We doen dit op kinderliedjes en soms roepen, dit alles afwisselend.
Het verschil is duidelijk te horen. Vooral zacht, heel zacht is voor ons een prestatie op zich! Ze leert ons hoe we de stem kunnen laten trillen door de handen te vouwen en stevig te schudden. Het is heel leerzaam en
we luisteren aandachtig. We proberen alles uit en zijn echt bij de les !
     
Tot de pauze, die kort is, oefenen we door. Daarna gaan we aan het werk,  samen met Jorn en Willemijn, met de muziek die we straks zingen op 10 mei.
De audio wordt aangezet met het ingezongen refrein van “Heal The World”. Daarop zijn ook de mannenstemmen ingezongen, zo samen klinkt het niet gek. Een mooi arrangement… Jorn wil nog aan een paar andere liedjes werken en graag meer gospel in één daarvan horen. Dat wordt dus “Who-ho-ho ho”
met het schudden van handen voor de trilling, maar dit kan natuurlijk niet zo blijven. Het is een hulpmiddel, maar zal zonder ook moeten gaan.
Al met al een leerzame avond, die razend snel omvloog.

Willemijn bedankt ! We hebben er zeker iets van geleerd, vooral dat we ook zacht kunnen zingen.

Tot  volgendeweek, dan gaan we met de tekst bezig van “Heal The World”, we kunnen al oefenen. Ingezongen geheel en tekst staat op de website.
Goed weekend allemaal

We komen weer samen in De Driehoek voor onze wekelijkse repetitie. Vooraf worden weer muntjes gekocht voor de koffie of thee in de pauze. Alle stoelen staan al in een halve maan en ook de piano en de geluidsboxen staan klaar voor gebruik. Een woord van dank is hier wel eens op zijn plaats aan degenen die dit altijd keurig verzorgen. Bij deze.

Tot aan de pauze gaan we aan de slag met de nieuwe arrangementen van Jorn. De puntjes moeten op de i. Dat betekent veel herhalen, zowel met z’n allen als per stemgroep.

Dan wacht ons een verrassing in de pauzeruimte. Petit fourtjes, aangeboden door Grietje, Irma, Jolanda en Thea die óf jarig zijn geweest dan wel nog jarig zijn binnenkort. Wat een verwennerij. Het smaakt heerlijk. Er wordt weer gezellig bijgekletst voordat we weer naar de repetitiezaal gaan.

Uiteraard worden de jarigen weer toegezongen en volgen hun verzoeknummers.
Baby What You Want Me To Do, is altijd wel favoriet net zoals Say Something, Heel verschillende nummers, het ene uitbundig en s(z)wingend en het andere heel ingetogen.

Jorn kiest ervoor om de rest van de repetitie verschillende nummers uit ons repertoire te zingen en dat wordt goed ontvangen. Ook leuk voor de nieuwe leden om die eens te horen en door te nemen. Havanna is een van die nummers. Rianne van de 2e alten, nog niet zo heel lang bij het koor, is verdiept in haar bladmuziek om het nummer mee te kunnen zingen. Naast haar staat Carolien die het nummer binnenste buiten kent en zich helemaal inleeft. Bij de zin: ‘bump on her bumper like a traffic jam’ bumpt ze met haar heup tegen Rianne’s heup. Die is hier totaal niet op voorbereid en schrikt op, meteen is ze de draad in de tekst kwijt en kijkt Carolien verschrikt aan. Carolien lacht zich een kriek en degenen die het hebben gezien ook. Tja, met Carolien is het altijd lachen en kun je zoiets verwachten. En zo eindigt weer een fijne repetitieavond.
Volgende week komt Willemijn van Strijen, vocal coach, om ons wat tips en trucs bij te brengen, nu al zin in 🙂
Fijn weekend en tot de volgende blog!