Buiten lijkt het nu echt herfst, het regent pijpenstelen. Zangeressen die op de fiets zijn, komen kletsnat binnen.
Ja, we hebben er iets voor over…
In de kantine zitten al een paar koorleden te wachten tot de alten klaar zijn met hun stemmentest.
Die horen we zachtjes zingen in de zaal. De één na laatste groep, de sopranen volgende week nog, daarna wordt
de tijd van beginnen weer normaal.
Herfst en Kerst, klinkt bijna hetzelfde, maar we hebben geen herfstrepertoire (hoewel “Autum Leaves”?),
wel een echt kerstrepertoire.
Deze avond gaan we beginnen met nieuwe kerstmuziek, we waren via mail op de hoogte gesteld
van 4 nieuwe nummers, die we konden beluisteren via YouTube. De ingezongen versies komen nog.
Wel werd de eerste muziek (op noten) uitgedeeld en groep voor groep onderhanden genomen.
Wie had geluisterd naar YouTube (Pentatonix: “That’s Christmas to me”), moest wel schakelen naar de eigen partij.
Het is een prachtig nummer en we doen ons best, maar wennen aan eigen partij is het wel.
Goed dat we de stemtesten doen, want het gaat van behoorlijk laag, naar hoog, zeker voor de mezzo’s,
maar binnen bereik zullen we maar zeggen. Kerst is coming to town.
In de pauze wordt er getrakteerd, want Renate is jarig geweest. Er wordt natuurlijk gezongen voor haar, dat is traditie
en de jarige mag een nummer uit het repertoire kiezen. Ze kiest ervoor dit aan het eind te doen, want moet er even over nadenken, zegt ze. We nemen de Pentatonix song verder door, zo is de avond heel snel om. Jorn vraagt om, buiten de drie nummers uit de mail, naar twee andere te kijken. Volgende week zullen we horen wat we daar nog van zullen gebruiken.
“Entre le boeuf” en “Christmas was a friend of mine” zal dan worden “getest”.
Renate kiest voor “California dreaming”, lang niet gezongen maar klonk echt goed.
We gaan met deze muziek in de oren vrolijk het herfstweer in.
Tot volgende week