De avond start voor de 1e alten al om zeven uur. Deze stemgroep is nu aan de beurt voor de extra aandacht. De rest staat dus even te wachten op de gang. Voelt even als de oude schooltijd. Er klinkt een harmonieus gezang vanuit de repetitiezaal. Iemand zegt: ‘hé, is er nog een koor aan het repeteren hier?’ ‘Nee joh, dat zijn de 1e alten!’ Complimenten dus aan deze stemgroep, de rest kan wel gaan! Nee hoor, grapje (die laatste opmerking, dan hè, want het klinkt echt heel mooi.)
Dan begint de repetitie voor iedereen. Zoals altijd staan we in een grote kring, heerlijk die ruimte! Kunnen we elkaar ook goed zien. Hadden we het vorige week over de stand van de kaak, nu is het strottenhoofd aan de beurt. Tjonge, wat je daar al niet mee kunt, zeg. Heel verrassend. We krijgen de opdracht om te praten als een animatiepoppetje. Het is een gekakel in het groot, de ninja’s en Calimero’s en nog meer varianten, inclusief theaterstukjes worden enthousiast en vol overgave uitgevoerd. Maar dan loopt Nyanda rond. Ze neemt de tijd en blijft even bij iedereen staan om te horen hoe het klinkt en daarbij heeft ze de grootste lol om al die komische stemmetjes. Daarna begint de repetitie en klinkt het weer melodieus vierstemmig.