De inzingoefening geeft Jorn aanleiding om ons iets te vertellen over de borst- en kopstem. Hij vertelt dat het schakelen van het een naar het ander bij vrouwen duidelijker hoorbaar is dan bij mannen. Bij vrouwen hoor je een soort overslag, denk aan Davina Michel, en bij mannen gaat dat ongemerkt. Heel bijzonder.
De kerstoptredens staan nu voor de deur, de eerste is al morgen vrijdag 9 december. Dan treden we op tijdens de kerstmarkt van Stadsboerderij Beeklust. Het belooft een koude avond te worden dat is wel iets om rekening mee houden. Maandag 12 december treden we op voor de Katholieke Vrouwenbond Almelo en 17 december is het kerstkorenfestival in de stad. Dat laatste is altijd een feestelijk gebeuren. Het is zo mooi om andere koren te ontmoeten en te horen. Aan het eind van de middag verzamelen zich alle koren op de Koornmarkt voor de prijsuitreiking en zingen we ook nog samen een paar kerstliedjes.
Dus, werk aan de winkel. We gaan voortvarend van start. Er is nog ruimte voor één extra lied in de setlijst en dat wordt Felice Navidad. Dat gaat al meteen zo leuk dat door Carolien spontaan ‘riedeltjes’ ertussendoor worden gezongen. Het werkt aanstekelijk en ze krijgt al gauw bijval. Als vanzelf gaan we er ook nog bij klappen aan het eind. Grappig deze twist. We spreken af dat we het zo gaan doen.
Zo vliegt de tijd. Na de pauze heeft Tini een mededeling voor ons. Henny heeft besloten afscheid te nemen van het koor. Dit was haar laatste repetitie. Ook zal ze de kerstoptredens niet meer meemaken. We vinden het allemaal jammer, maar respecteren uiteraard Henny’s keuze. Dank je wel Henny voor jouw inzet en gezelligheid, dat 18 jaar lang!
Maar, we moeten door, zoals gezegd dienen de optredens zich nu snel aan.
Tiny die al een tijdje geleden geswitcht is van de mezzo’s naar de alten blijft de mezzo’s versterken bij de ‘oudere’ kerstliedjes en dus pendelt ze steeds heen en weer. Dat gaat haar goed af.
Voor het eerste optreden zijn er te weinig mezzo’s voor het nummer Being Alone At Christmas. Er wordt bijstand gevraagd om deze groep te versterken omdat zij de lead hebben en dat valt nu een beetje in het niet door het tekort aan stemmen. Anita werpt zich op. Er wordt een paar keer geoefend in die setting, maar ze zal er toch nog een kleine zelfstudie van moeten maken, want het matcht nog niet op alle punten. ‘Geen probleem’, zegt ze, ‘Morgen is het voor elkaar.’
Het laatste lied is altijd een verzoeknummer, Henny mag kiezen. Het wordt Havana, een van onze favorieten.
Dan denk je ‘zo, dat was de repetitie en meteen de generale voor vrijdag en maandag’, maar niets is minder waar, want spontaan wordt het afscheidsliedje ingezet dat Judith ons vorige week heeft aangeleerd. Dat eindigt met de woorden: ‘….. dan krijg je nog als troost een extra zoen van mij, zoen van mij.’ We lopen langzaam richting Jorn en geven hem een handkus. Na eerst een blik van verbazing ziet hij er ook de lol van in en lacht zich een kriek. Geweldig!
En dan is het echt tijd om op te ruimen en naar huis te gaan.
Succes en veel plezier allemaal met de optredens.
