Blogs

En nog maar weer een repetitie via Zoom. Iedereen druppelt het programma binnen en er worden nieuwtjes over corona en koorleden uitgewisseld. Na een kwartier geeft Nienke aan dat ze gaat beginnen met het inzingen. We doen een makkelijke inzingoefening. We gaan tellen op de toonladders en daarna komen de witte zwanen en zwarte zwanen aan de beurt. Tongbrekers, maar hierdoor worden onze stemmen goed opgewarmd.

Nienke besluit dat het voor iedereen wel eens lekker is om de liedjes te gaan zingen, die al in ons systeem zitten en die we dus al goed kunnen meezingen. Af en toe worden de muziekstukken er toch bijgeplakt, want er is toch wel veel weggeglipt uit ons geheugen.
Ineens wordt er opgemerkt dat Grietje achtergronden heeft, die op de liedjes slaan, die we op dat moment zingen. Ze heeft Google flink geraadpleegd en er komen mooie foto’s achter haar tevoorschijn.

Nienke stelt voor dat we proberen te raden welke liedjes we gaan zingen aan de hand van de achtergronden van Grietje. Er wordt wat afgelachen. Iedere repetitie wordt elke keer wel weer bijzonder op deze manier.

Nadat we het laatste nummer hebben gezongen is er nog nog wat geharrewar over wanneer de volgende repetitie is. Daarna neemt iedereen al zwaaiend weer afscheid.
De volgende zoommeting is 20 mei.
Een hele fijne vakantie voor iedereen en kom allemaal gezond weer voor de computer, laptop, IPad en mobieltje.

We zijn weer gezellig met veel. Grietje en Anita repeteren weer sinds lange tijd met elkaar. Ze zitten zowel met het koor als ook samen gezellig te kletsen.

Voor we echt gaan beginnen krijgen we eerst nog goed nieuws. Nienke vertelt dat we een uitnodiging voor een optreden hebben ontvangen. Onze eerste dit jaar, in september tijdens de Week van de Amateurkunsten. Hoe leuk zou dat weer zijn! Zo hebben we weer een doel om naar toe te werken.
Dus gaan we voortvarend aan de slag met ‘A night like this’. Het arrangement is nu helemaal af. Het eind is een uitdaging voor iedereen, daar zitten bijzondere overgangen in. Dat wordt goed oefenen.

Anita zit geconcentreerd op haar stempartij te focussen, in een keer schrikt ze op. ‘Fuuuuut’ klinkt het. Grietje kijkt op, ze heeft de blokfluit erbij gepakt en blaast een toon. ‘Dit is de begintoon’, zegt ze. ‘Fijn, dank je’, lacht Anita, wel handig dit hulpmiddel. Ze hebben lol samen.

We zingen nog verder wat nummers door en dat was het dan alweer. Iedereen vindt dat de tijd is omgevlogen. Volgende week nog een repetitie en daarna is het meivakantie.

Fijne week allemaal, geniet van Koningsdag met een traditionele heerlijke oranje tompoes en een oranjebittertje.

Tot donderdag, effe zwaaien

Vanavond zijn er veel afmeldingen, o.a. ook door de ontstane klachten na vaccinatie, maar toch zijn alle stemmen vertegenwoordigd, dat is dan wel weer een meevaller.

Nu de gevaccineerde groep steeds groter wordt, beginnen we voorzichtig weer een beetje hoop te krijgen om fysiek te repeteren. Zou het half mei alweer kunnen? Tini houdt het scherp in de gaten voor ons.

De inzinger van vanavond is ‘Country Roads’ en dan gaan we weer verder met ‘A night like this’.
Dit nummer begint al meer vorm te krijgen.

We zingen nog een paar andere nummers en sluiten af met ‘Leun op mij’, dat blijft een van onze favoriete nummers en heel erg van toepassing in deze coronatijd

Ook al waren we met een kleiner aantal, de repetitie vloog evengoed om.
Tot volgende week.
wat kijken we hiernaar uit!

Het onderwerp vanavond is: vaccinatie. Er is weer een groepje uitgenodigd voor een prik. In tegenstelling tot degenen die al eerder de vaccinatie hebben gehad en naar een aparte locatie moesten, kan de nieuwe groep bij de eigen huisarts terecht. Superfijn.

Tiny kletst lekker mee, maar we zien we niet. Haar scherm blijft zwart, ze krijgt met geen mogelijkheid zichzelf in beeld, maar we horen haar luid en duidelijk. Via Nienke lukt het dan uiteindelijk om ook Tiny te kunnen zien.

Nu de meesten gevaccineerd worden/zijn wordt de vraag weer actueel of we dan ook weer fysiek mogen samenkomen om te zingen. Daar is nog geen duidelijkheid over, we hopen na de vakantie op 1,5 meter afstand toch wel weer te mogen zingen met elkaar. Tini houdt vinger aan de pols en volgt de ontwikkelingen op de voet. We wachten het af.

Het laatste nieuws over de ooroperatie van Nienke, is dat het nog een maand gaat duren voordat zij kan zeggen welk resultaat de operatie heeft gehad. Ook hier maar weer geduld hebben.

We beginnen vanavond met Lax Vox om de stembanden los te maken. Daarna beginnen we aan eerst een ‘oud’ nummer en daarna het nieuwe nummer ‘A night like this’. We komen toe aan deel twee van dit lied dat door Nienke uitgewerkt is. De struikelnoten worden goed doorgenomen. Door er een opbouw in te brengen, wordt het lied steeds leuker! Volgende week komt het laatste deel beschikbaar.

We zingen nog een paar andere nummers, onder andere ‘Summertime’, die zit niet in de ‘concertmap’ dus als je niet alle mappen bij de hand hebt moet het uit het hoofd, Maar, hoe ging dat ook weer precies? Het lukt toch nog best aardig, goed dat we het weer eens geoefend hebben en met ‘Count on me’ sluiten we de avond af.

Fijn weekend en tot volgende week!

Vanavond start de repetitie weer. Nienke is voldoende hersteld om ons weer aan te kunnen.
Volgende week kan ze ons vertellen welk effect de operatie heeft gehad, of ze beter hoort.

Grietje is al helemaal in Paasstemming, ze heeft een leuke paashaas als achtergrondscherm. Dat is van zo’n formaat dat het lijkt of zijzelf een paar paashaasoren op heeft gezet. Renate ziet dat en ligt helemaal dubbel van het lachen, dat trekt de aandacht van Anita en die giert het ook uit na het zien van Grietje.

Irma van de alten heeft een nieuwtje; ze wordt heel binnenkort oma voor de eerste keer. Iedereen, met name de oma’s, reageert enthousiast want niks is leuker dan oma zijn.

Nadat alle nieuwtjes zijn gedeeld kunnen we starten. Nienke attendeert ons erop dat we weer samen met 2 personen kunnen repeteren, omdat de avondklok een uur later ingaat. Grietje en Anita maken meteen een afspraak. Het is leuker met z’n tweeën te repeteren; je hebt steun aan elkaar.

De stemgroepen zijn vanavond ongelijk verdeeld. Christine moet het vanavond alleen rooien, zij is de enige mezzo, maar dat is zolang we online repeteren niet erg.
We repeteren de nummers van het concert en dat gaat lekker. Alleen ‘A night like this’ krijgt aandacht want dat nummer zijn we nog aan het instuderen, maar ook dit begint al vorm te krijgen. Het online zingen heeft zeker zin, je kunt gewoon aan de uitbreiding van het repertoire blijven werken.

Soms zitten er per stemgroep moeilijke overgangen in om de juiste toon meteen te pakken. Irma van de alten heeft een goed hulpmiddel erbij gevonden, de pianoapp. Even heel snel vooraf de toets aanraken met de juiste toon en voilà, een spatzuivere inzet.

En zo komt er weer een einde aan een levendige repetitie.
Fijne paasdagen allemaal!