Blogs

Vorige week koud en kil, vandaag mooi, dus verschillende zangeressen zijn met vakantie of gaan
nog een weekendje weg. Maar langzaam wordt de groep toch groter en dat moet ook wel, want voor het optreden van a.s. Zondag is het nog karig.

Na het inzingen, beginnen we met de nieuwe tekst van “Wind of Change”.
“I follow the Moskva and down to Gorky Park”, wordt vervangen door “Now listen to my heart, it says Ukraïnia”, wat beter klinkt in deze tijd. Het lied op zich is trouwens prachtig! Alleen het refrein is hoog voor de mezzo’s, die hebben een trap nodig om erbij te kunnen. Maar het lukt, dat is fijn, want ze zijn met 3 tijdens optreden. De sopranen zijn alleen door Irma vertegenwoordigd, maar ze doet het goed. Alleen in “Before I go” en “Just give me a reason”, krijgt ze een beetje ondersteuning van mezzo’s.

In de pauze trakteert Irma, want ze is jarig geweest en wij genieten dan van de heerlijke chocola.
Jorn speelt direkt “Lang zal ze leven” als we weer terug zijn en Irma kiest “Fix You”, ook in ons
repertoire voor Zondag, dus generale. Dit gaat goed, die zit er wel in.

Carolien vraagt of we een strohoed mee willen nemen, omdat het Oogst Festival is bij het “Natuurhus”.
Donkere broek en omdat het buiten is, zonodig een jas. Zelf heeft ze een paar hoeden en Tini ook.
Om 14.00 uur aanwezig, half 3 en half 5 zingen we.

Na het repertoire doorgenomen te hebben, is Jorn over het ene tevreden, aan andere liedjes moet nog gesleuteld worden, maar Zondag doen we ons best en het is fijn weer te mogen en kunnen optreden.
We hebben nog wel wat tijd tot April, maar Kerst (met Kerstrepertoire) komt ertussen en vakanties zijn er ook nogal wat. Maar net zoals alle andere jaren en optredens, komt dit vast ook wel goed.

Het is duidelijk herfst aan het worden, de bladeren aan de bomen verkleuren en de buitentemperatuur daalt. De handschoenen zijn weer voor de dag gehaald bij verschillende koorleden die op de fiets naar De Driehoek komen.
En zie, ook Jorn is weer van de partij. Hij heeft een heerlijke vakantie in Italië gehad.

Om onze stembanden op te warmen heeft hij een paar oefeningen voorbereid. We gaan met toonladders bezig, niet zingen, neuriën of zo, nee hoor, de zgn. liptril. Als je daar moeite mee hebt, mag je een trompet nabootsen. Of je drukt de wangen in met je vingers zodat je mond wat getuit wordt en de oefening van de liptril gemakkelijker gaat.

Hierna gaat Jorn verder met Just give me a reason, want daar zijn we de afgelopen weken met Judith bezig geweest. Hij heeft hier hoog gespannen verwachtingen van, maar o jee, dat valt toch nog tegen. We trappen toch weer in dezelfde valkuilen. De lastige stukken worden apart doorgenomen, soms op verzoek van individuele koorleden, en nu maar hopen dat het blijft hangen. Daarna gaat het verder met Fix you, en het is heel bijzonder, maar dit klinkt zoveel beter. Het is duidelijk dat het ene nummer ons beter ligt dan het andere.

We oefenen gestaag door voor het optreden van 9 oktober bij het Naturhus in Almelo. Dat betekent maar een kwartiertje pauze en weer door. In dat kwartiertje komt de muziekcommissie bij elkaar om alvast de kerstnummers uit te zoeken voor onze optredens in december.

Na de pauze wordt de suggestie wordt om zondag 9 oktober ook The wind of change te zingen. Dit is een nummer ingebracht door Judith, maar iedereen vindt het prachtig en het ligt ons goed.
Alleen, er zit een ‘maar’ aan voor het zingen van de originele tekst. Het nummer is eind tachtiger jaren uitgebracht door de Scorpions en had betrekking op het einde van de Koude Oorlog. Rusland beloofde meer transparantie, openheid en vrijheid van meningsuiting waardoor er ook hervormingen konden plaatshebben. De termen glasnost (openheid) en perestrojka (hervormingen) werden begrippen die de hele wereld over gingen.
Tot zover een stukje geschiedenis in een notendop.

Terug naar de tekst van The wind of change. Gezien de oorlog tussen Rusland en Oekraïne, voelt de tekst inhoudelijk nogal ongemakkelijk. Dan brengt Thea naar voren dat er er ook een andere versie is, aangepast op de situatie van Oekraïne. Tini gaat hier achteraan en als die tekst er is, kan het nummer toegevoegd worden aan de setlijst voor 9 oktober.

We hebben alle nummers voor ons optreden doorgezongen en dan gaan we, iets later dan normaal, naar huis.

Fijn weekend.

Vanavond alweer de laatste repetitie van Judith. Zij heeft de afgelopen drie weken Jorn vervangen die heerlijk aan het genieten was van zijn vakantie.

Zoals gewoonlijk beginnen we met de opwarming van lichaam en stem. Als we alle spieren weer gevoeld hebben en onze stembanden er klaar voor zijn, gaan we van start met Just give me a reason. Daar zijn we de vorige week en Judith is kritisch, maar zij neemt goed de tijd ervoor en loodst ons door de moeilijke stukken.

Natuurlijk nemen we even pauze en daar krijgen we een traktatie van ons benjamin-koorlid Renate die jarig is geweest. Heerlijk! Chocolade, daar word je altijd blij van en dus beginnen we met nog meer enthousiasme aan deel 2 van de avond.

Bij de eerste repetitie heeft Judith een kleine verzameling van liedjes uitgereikt die uitermate geschikt zijn voor koren. Wij leerden daaruit de volgende nummers: Sesebacha, een Afrikaans lied, wat heel mooi aansluit bij ons eigen Afrikaans lied Shosholoza, dan het prachtige nummer Wind of change van de Scorpions en The rythm of Life, een lied uit de musical Sweet Charity. Met name dit nummer is heel mooi om in canon te zingen. Je merkt dat iedereen door deze nummers weer wat meer energie krijgt. En wat deed ze het leuk!
Dank je wel Judith voor de afgelopen weken.

Fijn weekend allemaal!

Hieperdepiep!

Langzaam hebben we er weer zin in en het vakantiegevoel begint af te nemen.
Judith neemt ons enthousiast mee in de gym-oefeningen en al zingend lopen we door elkaar.
We leren weer een nieuw liedje. “The Rhythm Of Life” erg leuk en vrolijk.
Judith gaf aan, dat ook dit een leuk nummer kan zijn om mee op te komen als koor zijnde.
I.p.v. “Today is a wonderful day”, dat is niet eens zo’n gek idee, makkelijk te leren, klinkt leuk.
Voor de pauze nemen we ook “Wind Of Change” van de Scorpions nog eens door en in het Afrikaanse lied
“Sesebacha”, van vorige week, worden puntjes op de i gezet. Ook een erg leuk nummer om te zingen.

Er waren 3 Jarig geweest, Carolien, Hennie en Christine, zij trakteerden op lekkers en natuurlijk
werd er in de kantine voor hen gezongen. Het is allemaal lekker, maar met 3 jarigen ook veel.

Na de pauze neemt Judith ‘t repertoire-nummer “Just Give Me a Reason” met ons door, daar zouden we meer
mee kunnen en aan doen. We leren weer wat bij! Niet kort zingen, maar verhaal vertellen.
Maar de groep is nog niet compleet, dat is jammer, want Judith is volgende week voor het laatst.
Het optreden van 9 Oktober is dichtbij. De vakantie heeft ervoor gezorgd dat er dingen zijn weggezakt.

Jorn is met vakantie, dus vandaag krijgen we les van Judith.
Zij heeft al vele koren les gegeven en gedirigeerd o.a. De Schellevissen, de Oostvaders, kinderkoren en op het Pius-X college Almelo geeft ze muziekles aan alle klassen.
We beginnen met de gymoefeningen die ons heel bekend voorkomen. Dan wil Judith, na het inzingen, dat we door elkaar gaan lopen met de tekst: “De kapitein van de pakketboot”, elkaar onderweg in stilte groetend.
Ze heeft voor ons ook een nieuw Afrikaans liedje in petto. Even lastig met de tekst, maar dat komt wel goed. Tot de pauze gaan we hier mee aan de slag. Klinkt leuk ..

In de pauze worden we getrakteerd door Ineke, want zij is jarig geweest. In plaats van in de zaal, zingen we in de kantine voor haar. Weer eens iets anders… Lekker Ineke die traktatie.

Na de pauze beginnen we met: “Before I go”, oftewel .. “You know my name”.
Er is nog aardig aan gesleuteld door Judith, met meer hard/zacht en wat langer aanhouden soms, klinkt het net wat energieker. Nu dit vasthouden voor degene die er was, want de opkomst kan beter.
Jeannette, als enige sopraan, komt bij de mezzo’s aansluiten. Anders staat ze er maar alleen…
De tijd zat er snel op, Judith wilde wel meer, maar we waren voorbij 21.45 uur voor we er erg in hadden.
Judith komt ons de volgende 2 weken ook les geven en dirigeren.

Er zijn geen foto’s gemaakt deze avond, maar ik probeer Ineke in het zonnetje te zetten.
Blijf nog lekker lang met ons meezingen Ineke.

Groetjes allen en fijn weekend, hoop volgende week op betere opkomst.