Blogs

Stressen om op tijd aanwezig te zijn. Piano opgehaald in de Driehoek, uitladen vlak bij de markt. Uitgerekend nu willen allerlei automobilisten precies daarlangs waar we de boel staan uit te laden. Op de markt staat een gigantische vrachtwagen als podium opgesteld. De versterker van Janny mag in de hoes blijven zitten, want de organisatie heeft zelf immense versterkers staan.
Grietje en Ellen redden het na hun werk om precies op tijd aan te sluiten. Langzamerhand komt er meer publiek op de markt. Leuk om naast de oudere nummers nu ook heel wat nieuws te mogen laten horen. Onwennig ook, omdat we een wat alternatieve opstelling hebben vanavond. Het podium is zo smal dat Nyanda met de piano ergens schuin aan de zijkant moet staan om te voorkomen dat ze achterover er vanaf zal kukelen. Lekker gezongen en eerlijk is eerlijk, ook wat punten ontdekt waar we in mogen groeien. Dat gaat vast en zeker lukken voor 2 december.
Daarna in rap tempo terug naar de Driehoek om nog lekker te repeteren met weer nieuwe nummers. Maar niet nadat we eerst genoten hebben van de taart van Greet en Sanny, die daarmee hun verjaardag vieren met het hele koor.
Al met al een enerverende en gezellige avond.

Nyanda heeft weer een nieuw nummer gearrangeerd. Voor de meesten een feest van herkenning. “When I’m 64”. Beatle-nummers zijn sowieso heerlijk om te zingen en als je dan ook nog net zelf die leeftijd hebt bereikt wordt het helemaal speciaal.

De noten liggen soms heeeel dicht bij elkaar. Wel lastig om dan precies de juiste toon te treffen. Maar als dat dan lukt zingt het lekker.

We zingen uit met een nummer dat al langer op ons repertoire staat. Renate krijgt het er spontaan warm van. “Deze is van voor mijn tijd, moet ik nog meer oefenen!” Dat ze het prachtig vindt klinken is weer een opsteker voor ons.

Onze blog-meesteres is voorlopig even uitgeschakeld. Door de afwisseling van kou en warmte zondag klinkt haar sopraan nu als een derde alt. Beterschap Anita! We zullen ons best doen de blog in de lucht te houden, ook tijdens je vakantie hierna.

Groeten en tot de volgende blog.

Zondagmorgen 09.45uur,  parkeerplaats aan de Leemhorst in Almelo.  Het is nu nog heerlijk van temperatuur buiten, maar dat zal nog wel veranderen, want het schijnt een hete dag te worden.

Zo zoetjes aan verzamelen zich alle koorleden. We zijn duidelijk te herkennen aan de spijkerbroek/-rok, witte bloes en roze sjaal. Dat doet me een beetje denken aan een liedje dat we vroeger altijd zongen tijdens de vierdaagse. Dat zou dan nu worden: spijker, wit en roze sjaal, is het Zwing-koor helemaal, hola hela holala, hola hela ho-la-la-la enz. Dan verschijnt de bus en dat is geen kleintje, het is een normale touringcar bus waar wel 50 personen in kunnen. We hoeven dus op deze warme dag niet ‘hutje-mutje’ te zitten maar 2 zitplaatsen p.p.

Tini houdt alles scherp in de gaten en telt de koppen, precies 23, check! Als bijna iedereen in de bus zit komt er op de valreep nog een auto aan. Het is Irene, ze gaat niet mee, maar komt ons wel uitzwaaien. Wat leuk, en dat niet alleen, ze heeft ook nog een emmertje snoep voor ons bij zich met groot op een A4-tje uitgeprint: ZWINGKOOR SUCCES. Dat is een smakelijke verrassing!

We zitten in de bus en zijn op weg. Het lijkt wel een discobus. Op de eerste plaats omdat de chauffeur , die er zeker mag zijn, de muziek zo hard heeft staan dat we ons zelf niet eens kunnen horen hoesten.  Maar dat wordt al snel bijgesteld. En op de tweede plaats omdat aan het dak lichtlijsten bevestigd zijn waarop neonverlichting in verschillende kleuren van achteren naar voren beweegt. We hoeven ons niet te vervelen. Het is een lange rit naar Annen, maar gelukkig is er koffie en thee in de bus. De chauffeur zet onze liedjes op zodat we alles nog een keer kunnen doorzingen.

De stemming zit er goed in, iedereen heeft zin in deze dag en we vinden het ook wel wat spannend. Uiteindelijk is het vandaag voor het eerst dat we ons nieuwe repertoire ten gehore zullen brengen. Zo kunnen we voor ons jubileumconcert op 2 december testen of de nummers goed ontvangen worden.

Als we in Annen arriveren is het heel rustig. De temperatuur is al aardig opgelopen, maar er staat ook een fijn windje. In een feesttent krijgen we koffie en thee en maken we de generale repetitie mee van een orkest en een koor.

Dan is het voor ons tijd om in een historische bus van het busmuseum te vertrekken naar Heerencompagnie Annerveensche kanaal voor ons eerste optreden om 13.30 uur. We verheugen ons al de hele week op zo´n echte oude open bus, daar waar ook citytours mee gemaakt worden. En….daar staat ie dan! Niks open! Ja, het dakluik is open….  Maar goed, geen punt en daar gaan we. Het is nog best ver rijden. Het eerste optreden is in een voormalig oud kerkje. Nyanda en Dries de pianist,  zijn ook aangekomen en we stellen ons op. We worden door de organisatie aangekondigd en we beginnen met Autumn leaves.  Het aantal belangstellenden valt niet tegen. Nyanda geeft met expressie en gebarentaal steeds het volgende nummer aan. Soms hilarisch en voor niet ingewijden is het cryptogram, drie sterren.  Het zingt fijn in dat ‘kerkje’ en voor we het laatste nummer zingen, vertelt Tini wat over ons koor, ons jubileumconcert , het daarbij behorende thema ‘Vrouw’ , en waar Almelo vroeger om bekend stond,  namelijk als katoenstad. Daarom sluiten we alle optredens af met  Cottonfields. Na afloop horen we dat ons optreden goed is gevallen bij de belangstellenden.  We krijgen complimenten alom. De kop is er af. Dan gaan we terug naar de bus.

Complimenten voor de organisatie van het Festival. Het vervoer en de optredens zijn goed geregeld. Om 15.00 uur is het volgende optreden in of bij het café ’t Keerpunt in Spijkerboor.  Tijdens de rit rolt ineens van achter uit de bus een druif naar voren, die bij de eerste stoelen blijft liggen.  En dan volgen er meer en die rollen alle kanten op. Grietje kijkt enigszins schuldig naar haar bakje druiven.

Aangekomen bij het café, zien we dat we niet met z’n allen binnen kunnen staan, dus we installeren ons buiten op het terras, onder de bomen en voor de kippenren met kippen en een trotse haan. Maar dat deert niet, we zingen voor de stoelen die bezet zijn,  ook al zijn het er maar twee. En, wat schetst onze verbazing, in no time zit het terras gewoon vol! Ook hier weer mooie reacties na afloop.

We stappen weer in de bus om naar onze laatste locatie gebracht te worden, om 16.00 uur is er een optreden bij Egberts Lent in Nieuw Annen. Een echte pauze hebben we niet om even ergens iets te drinken. Dat komt ook omdat de bestemmingen nogal ver uit elkaar liggen en we alle tijd nodig hebben om op de volgende locatie te komen. Op de deel  van een oude boerderij volgt het laatste optreden. Aan de kant liggen strobalen waar je op kunt zitten, maar er staan ook stoelen. Hier is koffie, thee en fris te koop, maar ook heerlijke hapjes en salades. We moeten nog even wachten voor we kunnen optreden, dus nemen we hier maar de pauze. Op de deel  is het goed uit te houden lekkr koel.  De boerderij ligt nogal afgelegen ligt en het is al later op de middag. We merken dat we moe zijn, dus is het maar goed dat ze er niet met de benen uithangen.

Om 16,30 uur zijn we klaar en stappen in de bus om naar Annen terug te keren. Dat gaat niet in één rechte streep. Bij Heerencompagnie moeten we wachten om nog wat passagiers op te pikken. Maar dan kunnen we eindelijk vertrekken.  Als we in Annen aankomen, is alles al gesloten en is men druk bezig met opruimen. De toiletkar is ook al gesloten en dat is een tegenvaller want de meesten van ons moeten nog naar het toilet. Er staan nog Dixi´s en de eersten zitten er al in. Er wordt geroepen dat aan de overkant een café/snackbar zit en dat je daar naar het toilet kunt. Gelukkig, in ganzenpas gaan we er naar toe. Sommigen nemen nog een versnapering mee en dan keren we huiswaarts. Kennelijk is de chauffeur een grote fan van Dana Winner, want de hele rit klinken haar liedjes uit de luidsprekers.  Onderweg wordt o.a. de fles Hugo soldaat gemaakt en rond 19.30 uur rijden we de parkeerplaats weer op. Het was een mooie, gezellige, goed gepresteerde dag! We kunnen trots zijn op elkaarJ

Gelukkig is Nyanda weer aanwezig en wat is het een bikkel. Ze is nog niet hersteld, maar ze is er wel! Chapeau! Ze weet ons zelfs onder die omstandigheden te coachen.
Op zich gaat de generale best goed, die hoort eigenlijk super slecht te gaan voor het beste resultaat tijdens het echte optreden. Waarschijnlijk gaat het zo goed omdat iedereen fanatiek thuis heeft geoefend.
Tini geeft nog wat informatie over het optreden. We staan drie keer ingepland voor een half uur, om 14.00 uur en 16.00 uur en daar ergens tussen in. Omdat we op verschillende locaties moeten zingen, worden we met een klassieke oude bus van locatie naar locatie gereden, dat is chill. Over een lunch is niets bekend, dus zelf eventueel een ‘bammetje’ meenemen. We hebben er allemaal zin in en hopen op een top-optreden.