Blogs

De opwarmoefeningen, zowel het fysieke als het inzingen zijn altijd een belevenis op zich. Zo ook weer vandaag. We komen de zaal binnen en het is er bloedje warm, voor de meesten dan, want er zijn er ook bij die het heerlijk vinden zulke tropische temperaturen.
We staan weer in de inmiddels voor ons vertrouwde grote kring en daar gaan we. Nyanda komt met iets nieuws. Zij zingt iets voor en degene naast haar, Greet in dit geval, luistert goed en geeft het door aan háár buurvrouw, die het dan weer doorgeeft aan háár buurvrouw. Niet moeilijk toch? Oh help, er wordt een moeilijkheidsgraad ingebouwd, want je moet in het ritme blijven en Nyanda bedenkt een nieuw deuntje en geeft dat weer door aan Greet die dat dan ook weer doorgeeft enz. En dan volgt er wéér een nieuw deuntje. Tja, dan wordt het toch wel lastig. Hoe verder het de kring in komt, hoe meer het een brij wordt en dan ontstaan als vanzelf, nieuwe deuntjes. Dat is lachen!

En weer staan vanavond twee nummers gepland die we uit het hoofd moeten kennen. Altijd weer spannend hoe dat gaat. Nou, dat gaat verrassend goed. Tjonge, tekstbeleving. Zo hebben we allemaal onze favoriete en minder favoriete nummers. Waar de een zich uitslooft om de boodschap over te brengen, denkt de ander: waar is de koffie!

De volgende uitdaging staat klaar. Wij doen voor de jeugd écht niet onder en zingen álle talen!
Een klein voorbeeldje: É poertà bià dù zjà Òns jànté ávèk noe É poertà bià dù zjà Se sò miezá zjùnoe.

Benieuwd hoe dit klinkt? Kom dan naar ons jubileumconcert op 2 december in het Theaterhotel Almelo

De avond start voor de 1e alten al om zeven uur. Deze stemgroep is nu aan de beurt voor de extra aandacht. De rest staat dus even te wachten op de gang. Voelt even als de oude schooltijd. Er klinkt een harmonieus gezang vanuit de repetitiezaal. Iemand zegt: ‘hé, is er nog een koor aan het repeteren hier?’ ‘Nee joh, dat zijn de 1e alten!’ Complimenten dus aan deze stemgroep, de rest kan wel gaan! Nee hoor, grapje (die laatste opmerking, dan hè, want het klinkt echt heel mooi.)

Dan begint de repetitie voor iedereen. Zoals altijd staan we in een grote kring, heerlijk die ruimte! Kunnen we elkaar ook goed zien. Hadden we het vorige week over de stand van de kaak, nu is het strottenhoofd aan de beurt. Tjonge, wat je daar al niet mee kunt, zeg. Heel verrassend. We krijgen de opdracht om te praten als een animatiepoppetje. Het is een gekakel in het groot, de ninja’s en Calimero’s en nog meer varianten, inclusief theaterstukjes worden enthousiast en vol overgave uitgevoerd. Maar dan loopt Nyanda rond. Ze neemt de tijd en blijft even bij iedereen staan om te horen hoe het klinkt en daarbij heeft ze de grootste lol om  al die komische stemmetjes. Daarna begint de repetitie en klinkt het weer melodieus vierstemmig.

De kaak naar helemaal naar voren (centenbakkie) geeft een andere klank dan wanneer je de kaak intrekt. Zo kun je spelen met klanken door je kaak, de stand van de lippen en je houding te veranderen. Weer een leerzame warming up.

Als iedere stemgroep apart even een gedeelte van een lekker vlot meebeweeg-nummer moet zingen, vindt Nyanda dat het allemaal wat te braaf klinkt. Het mag flink wat pittiger gezongen worden! Iedereen voelt nu een ongemakkelijkheid, jeetje dan moet je écht even uit je comfort zone. Maar vooruit, we doen het gewoon! En dan…….. het klinkt fantastisch! Voor degenen die de film Sister Act gezien hebben, we voelen ons net het bleue kleine zustertje dat merkt dat er een prima geluid uit haar mond komt. Alweer een ervaring rijker.

Vanavond is de groep mezzo’s aan de beurt met extra aandacht voorafgaand aan de repetitie. Bij binnenkomst zien we dat sommige mezzo’s een nieuwe plek hebben gekregen. Heel frappant hoeveel verschil dat maakt, want het klink inderdaad beter.
Zowel voor het vocaal festival in Annen (Drenthe) op 11 juni als voor ons jubileumconcert op 2 december in het Theaterhotel Almelo, zingen we alles, in principe uit het hoofd. Dus was de opdracht om vanaf vandaag één of twee nummers uit het hoofd te leren. Dat is best spannend, zal het ons lukken? Ja hoor, gelukkig, de vuurdoop hebben we goed doorstaan.

Vandaag starten we met het apart oefenen van een stemgroep en de sopranen trappen af. Een half uur voor de normale repetitie start de sessie. Het begint met een kleine hindernis, want er is geen verlengsnoer voor de piano, maar die wordt dan toch nog gevonden en we kunnen van start. Waar lopen we tegenaan en wat willen we weten. Dan even wat zingen, zowel solo als samen. Nyanda husselt ons door elkaar. Het is voor ons allemaal een eyeopener te ervaren dat het geheel ineens heel anders klink als je op een andere plek staat! Een heel nuttige oefening al met al, zeker voor herhaling vatbaar.

In de pauze is er heerlijke zelfgebakken havermout-appeltaart van Grietje. Zij is vandaag jarig en trakteert. ‘Lang zal ze leven’ klinkt het en de jarige kiest het allerlaatste liedje van vanavond.
Aan het eind van de repetitie blijft nog een aantal gezellig wat napraten aan de bar.