Blogs

De Driehoek is vanavond gereserveerd voor de musical van groep 8 van een basisschool. En dus wijken we uit naar De Schöppe. De stoelen staan klaar en de leden zoeken een plekje op. Renate schrikt zich een hoedje. Is ze echt de enige sopraan vanavond? Tot haar grote opluchting stapt Grietje binnen. Maar van Jorn met piano en versterker nog geen spoor. Hij staat bij het verkeerde gebouw aan de Hoornbladstraat. Tini loodst hem naar de juiste plek. Snel worden alle snoeren ingeplugd en dan kunnen we beginnen.

Eerst een inzinger met weer een nieuwe variatie. Lekker om ze de stembanden los te maken. En dan gaan we verder met Abba. Voor enkelen helemaal nieuw, omdat ze door werk of vakantie een paar weken verstek moesten laten gaan. Voor hen is het “Take a chance, take a chance, take a take chance chance” wel even een tongbreker. Maar omdat de rest het al wel onder de knie heeft lukt het toch al snel. De mezzo’s en sopranen zingen op hun beurt de leadpartij er overheen. Take a chance gaat soepel over in Dancing Queen. Op de timing moeten we nog wel even oefenen.

We gaan verder met Just give me a reason en Count on me. Tini schiet wat foto’s voor bij de blog. Van schrik laat ze bijna haar telefoon vallen wanneer de foto’s op onverklaarbare wijze opeens voorzien worden van snapshots.

Tijd voor koffie en thee met wat lekkers van Karen die bijna jarig is.

Na de pauze heeft Jorn al z’n muziek netjes op stapeltjes gelegd om zo uit te zoeken welke nummers hij met ons door wil zingen. Set fire to the rain lukt aardig, al is het hier en daar wat slordig. Firework zit er beter in. Maar Nine to  five is volledig weggezakt. Gelukkig kiest Karen voor Before I go, en dat gaat weer heerlijk.

De beheerder van de Schöppe heeft na afloop van de repetitie een schaal vol bitterballen en hapjes voor ons klaar staan ter compensatie van de tijdelijke verhuizing. Wat een verwennerij.

Volgende week de feestelijke afsluiting van het seizoen in de tuin van Sanny.

Het draait deze avond om de warmte en ABBA. De warmte zorgt voor wat ongemak, maar daar denken we al snel niet meer aan, want Jorn begint met het inzingen van de ABBA medley. We starten met Dancing Queen, want daar zitten nog wel wat tricky stukken in. Renate en Irma hebben er zin in. Ze zijn vanavond met z’n tweeën, maar hebben een mooi volume. Dat moet ook wel, tegenover het leger van de 1e e 2e alten.

Daarna is Take A Chance aan de beurt. Dit is het begin van de medley. En de alten zullen het weten dat het liedje Take a chance heet, want deze tongbreker moet verschillende keren achter elkaar worden gezongen, wat tot heel wat hilariteit leidt bij alle alten.

Gelukkig stelt Jorn voor om maar even pauze te houden, want de warmte wordt toch wel heel erg en we moeten toch de vochthuishouding wel even bijwerken.

Na een welverdiende pauze gaan we nog even verder met ABBA en doen we de medley helemaal. Het klinkt al aardig, ondanks het feit dat we dit allemaal voor het eerst zien en zingen.

Dan vindt Jorn het welletjes en gaan we nog even wat anders zingen. We beginnen met Summertime. De tekst is een beetje weggezakt, maar klinkt desondanks nog steeds mooi. Dan wordt er nog om een uitsmijter gevraagd. Er wordt van alles geroepen en daarna ook weer verworpen. Totdat er om Royals wordt gevraagd. Ook hier valt het iedereen mee wat er is blijven hangen.

Het wordt tijd om naar huis te gaan, waar menig lid van ons Zwingkoor zeker nog even van de zwoele avond gaat genieten. Het was weer een gezellige repetitie.

Zaterdagmorgen 11.15uur station Almelo. Degenen die met de trein vanuit Almelo naar het Korenfestival in Hengelo gaan, verzamelen zich op het perron. Wat zijn we te herkennen als groep, spijkerbroek, witte bloes en subtiele rode accenten. Voor wie het accentje mist, heeft onze Tiny een tasje met prachtige rode kettingen meegenomen. Het ziet er stijlvol uit allemaal.

Dan acuut verwarring over welke trein te nemen. De intercity van de NS vertrekt eerder dan de stoptrein van Blauwnet die uit Wierden komt. Harriët en Gerda zullen daar instappen. Afgelopen donderdag is onderling met een paar koorleden overlegd om samen te reizen met Blauwnet. Dat was niet bij iedereen bekend. Dus, bij het binnenrijden van de Intercity is er even overleg, wel of niet instappen, toch wel, toch niet en dus zitten de eersten al in de trein. De rest volgt. Wel grappig, nou ja, uiteindelijk treffen we elkaar toch allemaal op het station in Hengelo.

De sfeer zit er al goed, het is erg gezellig, nú al. Dat is een mooi voorteken van de dag. De groep wordt langzaam compleet op het verzamelpunt. Dan als we compleet zijn gaan we inzingen in de stationshal, daar is een geweldige akoestiek. Jorn begeleidt ons op gitaar. We zingen in op ‘1-2-1, 1-2-3-2-1 enz. en dat in canon. Nog een paar melodietjes en een nummer van ons optreden. De voorbijgangers blijven staan luisteren en we krijgen al zo ons eerste applaus. Als we naar buiten gaan om te vertrekken naar het centrum horen we dat een ander koor daar ook is gaan staan om in te zingen, een perfecte plek.

We komen aan bij ons eerste podium, de Twee Wezen midden in het centrum. Wat een prominente plek is dit met een prachtig podium. Daar willen we wel staan.
Om 13.00uur is het zover, we mogen. Nienke zal ons bij dit optreden nog dirigeren en Jorn begeleidt ons met keyboard. Bij het tweede optreden zal Jorn het allemaal zelf moeten doen, want Nienke heeft dan haar eigen optreden met Rumor has it. We wensen haar natuurlijk veel succes want zij doen mee met de a capella-wedstrijd.
Tjonge, wat hebben we veel publiek, alleen de mensen al die op het terras zitten bij de Twee Wezen, dat zijn er heel veel en dan nog andere belangstellenden die zich rond het podium verzamelen. Zo leuk!

We trappen af met Before I go. Ging dat tijdens de repetitie nog hier en daar haperend, in ieder geval bij de sopranen, nu klinkt het goed. Dat is fijn en we zingen vol enthousiasme door. Alle nummers achter elkaar zonder onderbreking.
De reacties zijn positief, dat voelt goed en sterkt ons vertrouwen voor het tweede optreden dat pas om 16.00uur is. De groep verspreidt zich, gaan naar andere optredens, even de stad in of gewoon op het terras.
Rond half vier verzamelen we ons rond de schouwburg. Er zijn daar twee zalen en wij mogen in de grote zaal optreden. Als we daar aankomen zien we maar een handjevol mensen. Heeft natuurlijk ook te maken met het mooie weer, iedereen zit lekker buiten op het terras. Maar ons motto is: we zingen voor de stoelen die bezet zijn al zijn het er maar een paar.

Als het tijd is lopen we het podium op. Alle tassen verdwijnen uit het zicht achter het podium. Een spannend moment breekt aan. We hebben geen Nienke nu en we willen ons goed presenteren, ook voor Jorn die zijn vuurdoop heeft om ons zowel te begeleiden als te dirigeren. zijn eerste optreden met ons.
Vol enthousiasme kondigt Jorn ons aan. We gaan van start. Tijdens ons optreden zien we een dame in de zaal continu schrijven is. We worden kennelijk blind gejureerd. Dat brengt altijd een extra spanning met zich mee. Toch zingen we vol plezier onze nummers. Jorn is tevreden laat hij ons na afloop weten. Gelukkig, de jurering horen we dan wel een keer. Voor nu zit het erop en gaan we richting het plein waar uiteindelijk de prijsuitreiking zal zijn. Met het oog op het plein nemen we met een groep een kwart van het terras in bij een horeca gelegenheid. We bestellen een drankje en een paar porties bitterballen en we proosten op een geweldige dag en onze mooie optredens.
Dan horen we dat de groep van Nienke, Rumor has it, de eerste prijs heeft gewonnen. Fantastisch! Het Zwingkoor feliciteert jullie met deze fantastische prijs.

Voor nu gaan we er een weekje tussenuit. 23 juni is de volgende repetitie. Fijne week allemaal!

We staan vanavond allemaal op scherp want het is de generale repetitie voor ons optreden zaterdag bij het Korenfestival Amusing in Hengelo.
Jorn geeft aan dat we meteen van start gaan met het repertoire en zoveel mogelijk uit het hoofd. Voor degenen die zich zekerder voelen met tekst wordt afgesproken om losbladig papier mee te nemen en niet de hele map. Dat is een geruststellende gedachte.

Het is echt een generale voor sommigen van ons, want hier en daar gaat het even mis. Het zijn onze bekende zwakke plekken in bepaalde nummers, maar het lijkt wel of dat nu extra naar voren komt. Hè, we balen van onszelf, maar dan houden we ons vast aan het gezegde: ‘Een slechte generale belooft een goede première’. We duimen.

In de pauze vergadert de muziekcommissie. Benieuwd wat hier uitkomt. Zullen we weer nieuwe nummers mogen insturen? Dat zou leuk zijn. Een soort van nieuwe start met Jorn die overigens zelf al een arrangement op de plank heeft liggen voor ons van ABBA.

Na de pauze herhalen we nogmaals de liedjes voor ons optreden. We vinden Fix you wel heel mooi klinken en die staat nu ergens in het rijtje. Er gaan stemmen op om hiermee te eindigen. Dit krijgt veel bijval, dus wordt Fix you ons slotnummer.

Normaal bij een repetitie hebben we nog tijd over voor verzoeknummers, maar vanavond niet. Alle tijd gaat op aan de voorbereiding voor zaterdag. We zijn er klaar voor!

Na de repetitie is er weer eens een nazit. Met een goed en voldaan gevoel gaan we naar huis. Een klein groepje blijft nog even gezellig na voor een drankje.
Tot zaterdag!

Jorn ziet het optreden vol vertrouwen tegemoet.

Een spannende avond. De vuurdoop voor Jorn onze nieuwe dirigent.

Een nieuw hoofdstuk voor ons koor. We hebben er alle vertrouwen in, Jorn heeft kennis van zaken en het is ook nog eens een leuk en aimabel type. Nou, hoe fijn is dat! We hebben het weer getroffen met ons koor.

Dus, daar gaan we dan. De inzingoefeningen, die zijn gericht op het op toon blijven. Jorn laat ons hiervoor allerlei verschillende melodieën zingen. Dit gaat samen met de dynamiek steeds een terugkerend onderwerp worden. Top!

Het is nog twee weken voor het optreden bij Amusing Hengelo, daar zingen we zes nummers. Vanavond zetten we de puntjes op de i. Het gaat goed, tot Havana. Er is een onduidelijkheidje bij maat 58. Welke dynamiek hoort bij de ‘ah-tjes’? Met z’n allen knallen of meer ingetogen? Jeannette brengt uitkomst. ‘Ik heb hier staan aanzwellen en dynamisch’. Hilariteit alom, ieder heeft haar eigen gedachten hierbij. Jorn gaat voor ‘mysterieus dynamisch’. Nou, daar komt ie dan… nieuwe poging. Oké, niet slecht, eigenlijk best goed. Die houden we erin.

In de pauze is er een traktatie van Nanda die jarig is geweest. Voor we beginnen met deel twee van de repetitie zingen we voor haar het lang zal ze leven.
Dan herhalen we de nummers voor Amusing nog een keer.

De repetitie sluiten we altijd af met een of een paar verzoeknummers, afhankelijk hoeveel tijd er nog over is. De jarige mag altijd als eerste kiezen diegene. Nanda bladert door de map. Ze is nog niet zo lang bij het koor en kent nog niet alle nummers. Het is moeilijk, maar uiteindelijk wordt het Summertime. Die hebben we lang niet meer gezongen, maar klinkt verrassend goed. Leuk!

De avond zit erop. Jorn, het ging top, dank je wel. We hopen dat je het heel erg naar je zin gaat krijgen bij ons.

Tiny was er vanavond en dat betekent een ‘na-zit’ met een wijntje. Dat gaat niet lukken vanavond, maar voor volgende week staat de afspraak genoteerd. Gezellig!

Fijn weekend allemaal!