Blogs

En het weer werkt mee!
Ook deze donderdag staat er een buitenrepetitie op het programma. Na de stortbuien en windvlagen van woensdag leek alles in het water te vallen. Maar de weergoden hebben besloten mee te werken gelukkig.

Op het pleintje achter De Driehoek zijn kruisjes op 1,5 m van elkaar getekend zodat iedereen een stoel op gepaste afstand kan plaatsen. Er is zelfs vanavond een nieuw aspirant-lid die met ons mee komt doen.

Terwijl de wielrenners achter ons hun rondjes over de wielerbaan afwerken storten wij ons vol overgave op Adiemus. Het gaat alweer een stuk makkelijker dan vorige week. Zo blijkt maar weer, dat we in de ZOOMsessie toch nog wel wat hebben opgestoken.

Ook al zijn we een half uur eerder begonnen dan vorige week, ook nu is het na een uur zingen al behoorlijk donker. Dankzij het knijpspotje van Irma kan Nienke de toetsen van de piano nu wel zien. En wij zingen de laatste nummers gewoon zoveel mogelijk uit het hoofd.
Heerlijk om weer samen muziek te kunnen maken.

Volgende week? Hopen dat het droog blijft? Toch de stap naar binnen wagen? Zingen in een grote, beter te ventileren schuur?
Afwachten.

Briefing vooraf
De scholen zijn weer begonnen, dat betekent ook de start van een nieuw koorseizoen. Het was nog even spannend of en hoe deze eerste repetitie zou zijn, maar gelukkig werd het toch met z’n allen bij elkaar in de Driehoek. Afgelopen dinsdag was er eerst nog een online-bespreking via ZOOM. Onze voorzitter Tini informeerde ons over het hoe en wat. We gaan niet binnen repeteren, maar buiten en starten om 8 uur en we houden ons aan de coronamaatregelen!

De repetitie
Ja! Het is donderdag en het is zover. Tini staat iedereen buiten op te wachten om de weg te wijzen en om instructies te geven. Dat begint meteen met het ontsmetten van de handen en vooral de looprichting volgen binnendoor naar buiten toe. Achter de Driehoek is een soort terras waar de stoelen al ‘coronaproof’ klaar staan. Het bestuur en Nienke zijn al ruim op tijd aanwezig en de leden druppelen binnen. Iedereen is blij elkaar weer te zien. Het is goed om te horen dat niemand ziek is (geworden). Het voelt raar om elkaar na zo’n lange tijd weer terug te zien en dan op afstand te moeten blijven. Maar, het is niet anders en we doen het er mee.

Check, check, dubbelcheck en check
Carolien heeft een stok van 1,5 meter bij zich en houdt een steekproef. Hier en daar zijn de stoelen toch ongemerkt een beetje naar elkaar toe geschoven en dat wordt grinnikend gecorrigeerd.

Even bijpraten
Zoals gewoonlijk is het niet mogelijk bij de start van het nieuwe seizoen precies op tijd te beginnen, het Twents kwartiertje is een must. We hebben er allemaal weer zin in live te gaan. Het was natuurlijk een uitkomst repeteren via ZOOM, maar we misten toch het samen zingen als koor.

Opwarming
Nienke heeft haar huiswerk gedaan, want daar komt een A4’tje tevoorschijn met opwarmoefeningen. We doen een massage van het gezicht en maken de heupen, armen, benen, enkels en polsen lekker soepel. ‘Nou zijn jullie wel warm hè?’ zegt ze. Oh ja hoor, dat waren we al voor we kwamen. Al weken!

Een van de oefeningen is dat ieder koorlid in één zin zegt met welk gevoel ze hier vanavond staat en uiting geeft aan dat gevoel met een riedel dat daarna door iedereen wordt nagezongen.
Sommigen houden het kort met maar een of twee woorden, maar Irma van de sopranen begint meteen een heel verhaal hoe fijn ze het vindt iedereen weer te zien en… Iemand roept: ‘Eén zin, Irma! En meteen gooit ze er een aria in.

Liedjes
Vanavond starten we met Adiemus en dan gaan we de rest van de avond liedjes zingen van het concert. Een relaxt begin.
Op de plek waar we staan kijken we uit op het water van de Weezenbeek en de achterkant van de Woonboulevard. Langs het water is een wandelpad en regelmatig komen wandelaars voorbij. Een mevrouw knikt goedkeurend en steekt haar duim op. Nu al erkenning, wat fijn!

Kraaien, vleermuizen en zonsondergang
Plotseling vliegen er honderden krijsende kraaien vanuit de verte op. Wat een herrie! En jawel, een aantal vliegt over ons heen. Je bent dan toch even alert en mist de concentratie van het zingen. Een fraai schouwspel dat vervolgens tot rust komt. En dan zijn we getuige van de meest fantastische zonsondergang. De horizon kleurt prachtig rood. De mobieltjes komen tevoorschijn voor een foto.
Met de fraaie zonsondergang wordt het ook schemerig. Marga spot een vleermuis. Nou ja die blijft wel op afstand, vindt het bij ons toch veel te druk. We zijn inmiddels bij het swingende nummer ‘I Wish’ aangekomen. Nienke heeft de begeleidingsband opgezet en staat lekker mee te z(w)ingen. Plots, schrik, hilariteit! Nienke duikt weg. Een vleermuis kwam recht op haar af! Brrrrrr.

Einde
Het wordt te donker en we hebben geen goede verlichting dus zingen we nog een paar liedjes die we uit het hoofd kennen, en dan is het echt tijd om te stoppen.
Het was een heerlijk begin. Benieuwd hoe dit coronaseizoen eruit gaat zien. Per week wordt bekeken of we kunnen repeteren, bij goed weer buiten, maar waar als het binnen moet? Kunnen we optredens verzorgen, gaat het concert in april nog door? Het zijn onzekere tijden. We bekijken het van week tot week.

Fijn weekend allemaal!

In deze coronatijd waar we toch wat beperkt zijn met het repeteren is een wekelijkse blog niet meer haalbaar. Af en toe verschijnt er een, zie het als een teken dat we nog steeds bestaan en ook nog steeds repeteren. Zelfs in deze meivakantie, want we kunnen toch nergens naar toe.

Er is weer een persconferentie geweest van premier Rutte en minister De Jonge deze week. Als alles blijft gaan zoals nu dan volgt een verruiming van de maatregelen al per 1 juni. Dat zou betekenen dat het is toegestaan om met 30 personen samen te zijn in een ruimte. Of het ook in de praktijk uitvoerbaar is voor ons, dat moeten we nog even afwachten.

Het repeteren gaat zoals bekend, online met het programma ZOOM. Inloggen kan met een computer, een laptop, een IPad of een mobiel. Ook vanavond komen weer die devices, zoals dat zo mooi heet, voorbij. Het mooie van online repeteren is, dat je, waar je ook bent, je altijd mee kunt doen. Carolien bijvoorbeeld, meldt zich vanavond vanuit een caravan op een camping. Hoe gaaf is dat? Ze moet wel voortijdig afhaken, want hun hond komt binnen. ‘En dat gaat het ‘m niet worden’, zegt ze. ‘Fijn weekend. Tot volgende week’, klinkt het van alle kanten.

Vanavond staat ook het refrein van’17 miljoen mensen’ op het programma. Nienke heeft ons de tekst gemaild en daar gaan we een ook een experiment mee doen. De tekst is een beetje aangepast aan het Zwingkoor. Wat grappig.

Tussen acht uur en kwart over acht is er inloop, dat wil zeggen we melden ons aan via de door Nienke verstuurde uitnodiging.
Het is altijd meteen een gezellige boel en geklets in het groot bij ‘binnenkomst’. Ieder koorlid wordt hartelijk begroet.
En dan is het tijd, we starten met een nieuw nummer ‘Royals’ van Lorde. Nienke heeft de bladmuziek vooraf al toegestuurd en dit keer uitgewerkt in koeienletters. Geprint zijn het 18 pagina’s! Haar vorig gemailde bladmuziek ‘Adiemus’ was nogal lastig te lezen voor deze groep dames op leeftijd, veel te pietepeuterig. Nou, dat laat Nienke zich natuurlijk niet nog een keer gebeuren, dus ging ze op veilig, en hoe!

Niet iedereen heeft de tekst al paraat en Vera is zo sympathiek om haar scherm te delen zodat iedereen kan meekijken (zie foto). Complimenten aan Vera voor haar professionele ‘scrollwerk’.
Ook nemen we nog even de tijd om de Lax Vox oefeningen te doen, je weet wel, klinkers zingen met een siliconenbuis in een halfvol flesje water. Dat doen we op de melodie van ’17 miljoen mensen’ daarna volgt het experiment. We gaan het zingen en degenen die willen en het leuk vinden nemen hun zang op en sturen dat naar Nienke. Zij gaat bekijken of zij hier iets van kan maken. We zijn benieuwd.

Aansluitend zingen we nog de aangevraagde nummers. Iedereen kon de hele week uit ons repertoire nummers insturen waar we weer eens zin in hadden om te zingen. Het is een mooie lijst geworden. We zingen ze allemaal en zo eindigt de avond.

Fijn weekend en tot volgende week.

Goed nieuws! Het uitgestelde concert staat nu gepland voor zaterdagavond 10 oktober a.s. in het Kulturhus in Borne. Tenminste als het ‘nieuwe normaal’ in werking is getreden en het leven weer wat op gang is gekomen. We duimen.

Het is donderdagavond tien voor acht en in onze mailbox popt op:
‘Join Zoom Meeting
https://us02web.zoom.us/j/594318879?pwd=RFlzd………………………………………………..’
Een uitnodiging van Nienke voor de repetitie online.

Het beeldscherm vult zich snel met koorleden, sommigen met een kop koffie in de hand. Een enkeling moet nog even op weg geholpen worden door een huisgenoot, maar de meesten weten hun weg al te vinden. Het gaat steeds sneller om aan te sluiten. Nienke heeft een overzicht gemaakt hoe we vanavond te werk gaan. Er staat een nieuw nummer op het programma ‘Adiemus’ en dat gaan we oefenen per stemgroep, we zijn op verschillende tijden ingedeeld. Spannend, dat wordt weer een nieuwe ontdekkingsreis.

We beginnen eerst met in te zingen, ieder voor zich want Nienke heeft ons allemaal op ‘mute’ gezet oftewel ‘geluid uit’. We horen alleen onze dirigente en onszelf.
Na het inzingen, nemen we een paar nummers door van het concert en dan storten we ons op Adiemus.
Wij zijn op volgorde van stemgroep ingepland. We kunnen blijven luisteren als een andere stemgroep aan de beurt is, maar we kunnen er ook voor kiezen om even af te haken en weer aan te sluiten op het aangegeven tijdstip voor onze groep. We moeten erop letten om dan niet uit te loggen, maar simpelweg het geluid en de camera uit te zetten. Als eerste komen de sopranen aan de beurt. En zie ‘plop, plop, plop’ een aantal beelden van andere stemgroepleden verdwijnen. Die zijn nu even afgehaakt. Het blijkt dat ook dit wennen is, want iemand heeft wel de camera uitgezet, maar niet het geluid. De televisie is op de achtergrond te horen maar ook gesprekken die thuis gevoerd worden. Tja, aangezien niet na te gaan wie dat is/zijn, moeten we verder met die stoorzenders op de achtergrond. Een leermomentje voor de volgende keer om iedereen voordat ze afhaken nog even te wijzen om het geluid af te zetten.

Het nummer Adiemus is ook weer een uitdaging op zich. De woorden lijken veel op elkaar, de moeilijkheid zit ‘m in de kleine nuances en je breekt je tong over de woorden. Maar het is een prachtig nummer. Na de laatste stemgroep is de repetitie ten einde.

Hoewel deze vorm van repeteren voor deze tijd een mooie oplossing, we missen elkaar wel. Je hebt nu geen steun aan elkaar en dat is soms best lastig. We zien uit dat we elkaar weer treffen in de Driehoek, maar tot die tijd, doen we ons best met deze manier van repeteren.

Ondanks de rare tijd waarin we nu leven, fijne paasdagen gewenst en blijf vooral gezond!

Als afbeelding heb ik een ‘bingokaart’ bijgesloten met teksten die je kunt verwachten als je voor het eerst begint met videobellen. Heel herkenbaar voor iedereen die hiermee bekend is.