Blogs

‘De beste wensen’ en ‘gelukkig nieuwjaar’ klinkt het bij binnenkomst in de Driehoek. Vandaag is de eerste repetitie van 2020. Die begint anders dan normaal.

Vorig jaar is afgesproken dat Nienke alle stemgroepen eenmalig voorafgaand aan de repetitie apart begeleidt. Hoe kleuren de stemmen bij elkaar en staan we wel op de juiste plek? Ook is er ruimte om vragen te stellen hoe we terugkerende fouten kunnen aanpakken.
Vanavond trappen de 1e alten af waarna de daaropvolgende weken de rest volgt. De normale repetitie begint daarom een halfuur later.

Omdat bij binnenkomst de ruimte nog niet beschikbaar is, blijven we wachten in het voorste gedeelte. Dat komt goed uit want er is genoeg bij te praten, zo na de vakantie.
Terwijl we daar zo gezellig zitten, wacht ons een verrassing. Een man komt binnen en vraagt of dit het Zwingkoor is. Wauw! Hij is een pianist, daar zijn we al zo lang naar op zoek en hij komt een avond meedoen. Iedereen reageert blij verrast en Anita roept: ‘Geef die man een stoel!’ om aan te geven dat hij in de watten zal worden gelegd.

Even later kunnen we beginnen met de repetitie. Tini doet het welkomstwoord en introduceert de pianist als Johan die even een halve repetitie aanwezig zal zijn. Er zijn ook twee nieuwe dames gekomen die een paar repetities willen kijken en meezingen. Misschien kunnen we ze uiteindelijk verwelkomen als nieuwe leden. Wat een goed begin van het jaar.
De pianist Johan heeft zijn plek al ingenomen. Hij speelt erg gemakkelijk en begeleidt ook heel prettig. We hopen dat hij het bij ons ook leuk genoeg vindt om te blijven. We duimen.
Door de komst van Johan gooit Nienke haar schema om. We beginnen meteen met ‘ Standing by’. Nu zij geen piano hoeft te spelen kan Nienke zich volledig concentreren op het dirigeren. Het nummer blijft voor de sopranen een lastig muziekstuk. Zij moeten thuis nog heel veel oefenen.

Er volgt een korte pauze met, jawel,een traktatie. De afgelopen weken zijn er nogal wat jarig geweest. Voor degenen met goede voornemens om minder te snaaien, tja, even doorzetten (of niet).

Na de pauze informeert Nienke ons over ons concert op 5 april. De setlijst is bekend. Een combinatie van nieuwe en oude nummers. De reacties zijn over het algemeen positief, maar op één nummer komen ook genoeg gemengde reacties. Nienke zal dat arrangement nog eens onder de loep nemen of het wat interessanter kan. Genoeg te doen de komende tijd. Dus beginnen we met het nieuwe nummer ‘You know my name before I go’. Dat valt voor de eerste keer helemaal niet tegen. Dit gaat zeker goed komen. Al snel is de repetitie weer voorbij.

De avond wordt gezellig afgesloten met een nieuwjaarsborrel en warme hapjes.
We zijn weer begonnen! Het wordt een bijzonder jaar, door het concert op 5 april in het Kulturhus in Borne en wie weet, misschien volgen er nog heel verrassende optredens. Best spannend, maar wat een leuk vooruitzicht!

Lieve Zwinggroetjes, tot volgende week.

Vanavond de generale repetitie voor onze optredens bij Zorgboerderij Klein Wierke en het kerstkorenfestival in de stad op zaterdag 21 december.
Leuk om nu al te vermelden waar we te zien en te beluisteren zijn in de stad, dat is om 14.00uur en 15.30uur op het marktplein bij Nielz.

De setlist is heel divers en we hebben er zin in om er aan te beginnen. Maar eerst wordt de kleding ‘gekeurd’. Van de kleurstelling hebben we vooraf bericht gekregen en het verzoek om het vanavond aan te trekken, dan weten we hoe het er als geheel uitziet. Het is feestelijk, dus prima.

We zingen het eerste gedeelte van het repertoire redelijk vlot door. Voor sommige nummers moeten nog even extra De puntjes op i gezet worden en dan is het klaar.
In de pauze is er een heerlijke traktatie van Tinie die jarig is geweest. Daar hoort natuurlijk het meerstemmige ‘lang zal ze leven’ bij.

Na de pauze neemt Carolien het woord en reikt daarbij een kleine kerstattentie uit aan Nienke. Ze is blij verrast, altijd leuk een blijk van waardering te ontvangen.

Dan volgt deel 2 van de setlijst. En ook dit gaat redelijk soepeltjes. We zijn binnen de repetitietijd klaar. Volgende week donderdagavond is er geen repetitie omdat we zowel donderdagochtend als vrijdagochtend bij Klein Wierke een optreden verzorgen.
Dit houdt in dat we vanavond de laatste repetitie van 2019 hebben gehad. Wauw, het jaar is omgevlogen. Als we terugkijken, dan hebben we een mooi palet van optredens achter de rug. Mijmerend denken we terug aan o.a. het gastoptreden bij het jubileumconcert van de Oostvaarders, de Week van de AmateurKunsten (WAK) in Almelo, Amusing in Hengelo, heel bijzonder was het optreden bij de Schouwburg Park in Hoorn en natuurlijk mogen we de verzorgingscentra niet vergeten. We hebben die bewoners een mooie avond bezorgd.
Ook hebben we jammer genoeg afscheid genomen van een paar koorleden, maar zijn we ook weer verblijd met de komst van nieuwe leden.

Op naar weer een mooi, gezellig en zwingend nieuw jaar, waarin in ieder geval staat genoteerd een concert op 5 april in het Kulturhus in Borne. Spannend maar super gaaf!
Wat de repetitieblog betreft, bedankt voor het lezen en de reacties, tot 9 januari 2020.

Als we gaan inzingen vestigt Nienke altijd de aandacht op de ademhaling. Die mag niet te hoog zitten, maar in je buik. Ze zegt: ‘Anders voel je buik of ie er nog zit.’ Gerri heel ad rem: ‘Yep, die zit er nog!’ Hilariteit, want bedoelde ze de ademhaling of haar buik.

We beginnen met ‘Set fire to the rain’. Eerst in stukken en dan het geheel. Dit wordt mooi als het nummer er helemaal in zit.
Vervolgens tot de pauze ‘Standing by’. Iedere week gaat het wat beter.

We lopen naar de pauzeruimte en zien dat daar al een prachtig kersttafereel is opgebouwd. Een winters plaatje met sneeuw, kleine huisjes waarin gezellig licht brandt, schaatsende poppetjes en veel meer. Daar is iemand heel druk mee geweest.

In de pauze worden geanimeerde gesprekken gevoerd.
Na de pauze is het tijd voor het kerstrepertoire, met daarin o.a. ‘I’m dreaming of a white Christmas’, meerstemmig.
Donderdag 18 en vrijdag 19 december treden we op bij Zorgboerderij Klein Wierke en zaterdag 20 december nemen we weer deel aan het korenfestival in de stad. Leuke vooruitzichten.

Volgende week 5 december is het Sinterklaasavond en dan slaan we een repetitie over.
Fijn weekend en een fijne Sinterklaasviering allemaal.

Er is een mededeling van onze voorzitter Tini. De pianist die we op het oog hadden zal ons koor niet gaan begeleiden. We zijn dus weer op zoek naar een pianist die ons een keer per maand tijdens de repetitie wil begeleiden maar ook bij een paar optredens. Zegt het voort!

Nadat we zijn ingezongen worden de partituren van ‘Set fire tot he rain’ van Adele uitgereikt. We hebben al zo af en toe stukjes van het refrein geoefend, maar vanavond dan het échte werk.
Nienke heeft er een mooi arrangement van gemaakt. Natuurlijk zingen we het eerst wat voorzichtig en twijfelachtig, maar je zult zien dat het na een paar weken al heel anders zal klinken. We zijn in ieder geval allemaal enthousiast over het nummer.

In de pauze is er weer een traktatie, vandaag van Bettine en na de pauze klinkt als eerste ‘Lang zal ze leven’.

Vervolgens krijgt ‘Standing by’ weer de volle aandacht, wat een pittig nummer. De sopranen zijn het er unaniem over eens dat het bijna niet te doen is om dit uit het hoofd te leren. Het hele nummer kent nauwelijks herhalingen, steeds zijn de accenten nét weer wat anders. Dit is echt hard werken. Nienke geeft aan dat ze al wel een verbetering waarneemt. Of we dit al redden voor het kerstoptreden….. het wordt nog spannend! We sluiten de repetitie af met een paar kerstnummers.

In de afgelopen twee blogs ben ik een stukje tekst gaan overnemen uit het boekje ‘LEUK HÈ, KOORZINGEN?’ van Petra Andriessen. Deze week de laatste tip van Tamara Schoppert, actrice/regisseur over het hoofdstuk ‘Vind jij het focussen op de teksten bij het zingen ook zo verhipte moeilijk?’

Tip 3: zie jezelf als verteller
Tamara Schoppert: Om een mooie inleving aan de woorden te geven, probeer ik zo echt mogelijk te zijn. Voor mij het een omslagpunt toen ik mij realiseerde dat het niet om mij gaat als ik sta te acteren, maar dat ik een doorgeefluik ben van een mooi verhaal. Ik werd dienstbaar aan de woorden, het instrument om het verhaal aan het publiek aan te bieden. De tekst werd belangrijker dan ik was.
Wat kun je als koorzanger hiermee? Deze tip zou ook voor jou kunnen werken. Zie jezelf eens als een verteller in plaats van een zanger. Zend niet de klanken, maar vertel de woorden, het verhaal. Dat kan je alleen maar doen als je je op de tekst focust.

Oefening 3 bij tip 3
Bepaal eerst welk nummer je gaat zingen. Maak met elkaar een grote kring. Ga op de grond zitten, schouder aan schouder, met jullie gezichten naar buiten gericht. Doe je ogen dicht en ga eens écht het verhaal zingen. Zing voor jezelf, maar luister ook naar elkaar.
Tot zover de tips en oefeningen bij het onderwerp: Vind jij focussen op je tekst bij het zingen ook zo verhipte moeilijk? Hieronder nog even de drie tips:
1. Sta in het hier en nu
2. Zend om te ontvangen
3. Zie jezelf als verteller.

De stoelen worden weer in een halve cirkel gezet, de piano wordt naar de repetitieruimte gerold en geïnstalleerd. Het is een loodzwaar ding, maar met een prachtig geluid. En de repetitie gaat van start, er wordt flink geoefend. Als je zo bezig bent dan vliegt de tijd en zitten we weer aan de koffie of iets anders want het is pauze. En, er is zowaar weer een traktatie! Greetje is jarig geweest en trakteert. Met al die stamppotten in deze periode, zou je denken dat de traktatie zo weer mee naar huis gaat. Niks hoor, het gaat met smaak naar binnen.
Na de pauze wordt gezongen voor Greetje en ze is duidelijk in haar sas want ze geniet ervan dat ze wordt toegezongen.
Na de pauze nemen we een paar kerstnummers door voor de herhaling. Want na een heel jaar is het weer even zoeken: ‘hoe was het ook weer?’ Hier omhoog of omlaag, een lange noot of toch net effe die korte. Maar zie, het valt niet tegen. De puntjes worden weer op de i gezet. En dan is het tijd om alle stoelen weer op te ruimen, de piano op te bergen en naar huis te gaan.
Tot volgende week!

In de vorige blog ben ik een stukje tekst gaan overnemen uit het boekje ‘LEUK HÈ, KOORZINGEN?’ van Petra Andriessen. Het ging om het onderwerp FOCUS waar drie tips bij horen. Vorige week citeerde ik de eerste tip van Tamara Schoppert, actrice/regisseur, focussen op de teksten bij het zingen, zo verhipte moeilijk. In deze blog de tweede tip.

FOCUS
Tip 2: Zend om te ontvangen
‘Als actrice sta je helemaal in het moment en sta je open voor de omgeving en je tegenspeler(s). Je bent aan het zenden, maar je zendt niet om het zenden, je zendt om te ontvangen. En om te kunnen ontvangen moet je ook willen ontvangen, dus je moet open staan en ‘in tune’ zijn.’
Wat kun jij als koorzanger hiermee? ‘Voor een koor is dat niet anders. Als je zingt, ben je aan het zenden. Dat doe je met jouw muziek en jou tekst, maar zing eens om te ontvangen. Dus sta open voor jouw publiek en jouw koorleden. Dat doe je door jouw focus helemaal aan te zetten en helemaal in het moment te staan, en van daaruit jouw tekst te zingen.

Oefening bij Tip 2
Bepaal eerst welk nummer je gaat zingen. Ga in groepen van maximaal 4 personen zitten. Bespreek met elkaar wat je zou willen geven aan je publiek met jouw nummer (zenden) en wat je als reactie wil terugkrijgen (ontvangen). Bespreek dit vervolgens met het hele koor, zodat je allemaal dezelfde boodschap zendt en wilt ontvangen. Ga nu het nummer zingen.