Blogs

‘De beste wensen voor jullie allemaal’, zo begint Jorn de repetitie. Iedereen wenst hem en elkaar hetzelfde.

De opstelling geeft even verwarring. De sopranen staan weer op hun ‘oude’ plek en dat is voor degenen die de laatste repetitie van Judith niet hebben meegemaakt een verrassing. De opstelling is ooit veranderd op verzoek van de sopranen, de reden wordt kenbaar gemaakt en daarom wordt weer geswitcht naar de plek waar de sopranen de voorkeur aan geven. Jorn laat weten dat deze opstelling nu definitief zo blijft, geen veranderingen meer.

De opwarming van de stem wordt het nummer Today Is A Wonderful Day. Eerst gezamenlijk en dan per stemgroep. Als de sopranen hun partij zingen wordt het pas voor een aantal van het koor duidelijk dat zij de laatste regel een 2e stem zingen. Heel grappig, dat was nooit opgevallen.
Omdat het concert nu wel heel snel dichterbij komt wordt maximaal aandacht besteed aan de nummers daarvoor.
Eerst zingen we een nummer in zijn geheel en dan sommige gedeeltes per stemgroep. Jorn zegt met enige regelmaat: ‘… en nu de sopraantjes.’ Nou, daar komt dan (voor de flauwekul) commentaar op, ‘dat kost je per keer een € 1, 00 voor in de pot.’ Hij moet er erg om lachen. Het kán anders uitgelegd worden, maar het is absoluut positief en gezellig bedoeld.

In de pauze is er een traktatie van Gerda, Vera en Anita die in de vakantie jarig zijn geweest. Heerlijke appelcake, het jaar begint alweer goed. Voor degenen die goede voornemens op dat punt hadden, was het mogelijk een moeilijk momentje. Maar voor diegenen: houd vol! Je kunt het! Maar, ach, één stukje kan wel, de volgende maar overslaan 😉

Zoals gewoonlijk zingen we na de pauze gezongen voor de jarigen en natuurlijk mogen zij een verzoeknummer uitkiezen. De gekozen liedjes maken toevallig ook deel uit van ons concert, dus dat zijn twee vliegen in één klap. En op een natuurlijke manier kunnen we door met onze concertnummers.

De eerste koorrepetitie van 2023 is een feit. Op naar een bijzonder koorjaar!
Tot de volgende blog.

Laatste repetitie voor de vakantie.
Bij binnenkomst zien we niet alleen Jorn maar ook Judith, die ons vanavond de fijne kneepjes weer gaat leren, zoals ze vaker deed. Even opwarmen en dan vraagt Jorn of we met de kerstliedjes zullen beginnen, daar kwam een beslist “alsjeblieft niet” uit de groep. Gewoon verder waar we gebleven waren voor kerst. Repertoire voor 1 april oppakken.
Na inzingen beginnen we met de medley van Abba, daar is nog wel iets te leren wat betreft dynamiek.
Het gaat steeds beter en per groep wordt er gekeken waar het nog iets beter kan.

Na de pauze wordt Can you feel it door Judith onderhanden genomen, naar omlaag met de noten is omhoog denken, dat brengt ze er wel in en dat lukt aardig. Zo werken we aan deze beide nummers en zien wel dat er nog iets te verbeteren valt.
Jammer dat er niet veel zangeressen zijn, maar ja vlak voor kerst zijn er etentjes en partijtjes. Ook zijn er leden ziek. Beterschapvoor hen die ziek zijn. Gelukkig gaat het met Richt iets beter, de pols hoeft niet opnieuw gezet te worden.
Herstel van de kaak, zal nog wel poos duren. We hopen dat ze na de vakantie terug kan komen.
We sluiten af met een afrikaans liedje, door Judith al eens eerder gedaan. Enkelen kennen het dus al, maar er zijn ook zangeressen, die dit voor de eerste keer horen.

Carolien nodigt,namens het bestuur, iedereen uit voor de kerstborrel. Er blijft een groep en er gaat een groepje naar huis.
Even nazitten met elkaar zo voor de vakantie is fijn. Iets drinken, lekker hapje erbij gaat er wel in. Judith en Jorn blijven ook even nazitten. Maar dan is het tijd naar huis te gaan en elkaar een fijne vakantie te wensen. Met de wens voor iedereen een fijne kerst en gezond blijven in 2023, haken we af.

Alle zangeressen een fijne kerst en een goed begin in 2023, tot volgend jaar.

Het Korenfestival mag na 2 jaar gelukkig doorgaan in de stad.
De zangeressen die meezingen, we zijn echt niet compleet, verzamelen zich bij Blokker.
Rode sjaals om en wachten tot we mogen. Het is koud, bitter koud, enkelen hoesten ook behoorlijk.
Het eerste optreden op de Koornmarkt gaat redelijk goed, maar voelt meer als generale repetitie.
Vooral de uptempo nummers liggen ons beter. Being alone at Chrismas, Merry Christmas everyone, Jingle bell rock, doen het ook bij publiek beter dan Joy tot the world en White Christmas.
Maar de klapper van deze Kerst is Feliz Navidad. Iedereen veert op, je ziet het publiek meezingen.
Dat is een mooie ervaring, als het publiek meedoet. Het is door de kou afzien soms en we hebben medelijden met Jorn, die buiten de tent staat, de vingers zijn aan het verkleumen. Hij blaast af en toe in de handen, bijna niet te doen zo.

We gaan met zijn allen iets drinken in de Tilorer-stube van Nielz. Het wordt warme chocolade melk, natuurlijk met slagroom of Glühwein, ook erg lekker. Even opwarmen is nog veel fijner..

We zien jury rondlopen met schrijfmateriaal en iets noteren, maar storen ons daar niet aan.
Wel fijn dat die stress er niet is! Zou leuk zijn als we een prijsje winnen, maar met deze bezetting niet te doen,
we blijven wel realistisch.
Het tweede optreden gaat echt beter dan het eerste, nu zijn we natuurlijk ingezongen, misschien deed de glühwein ook iets ?
Hoewel we buiten de prijzen vallen, vinden we het toch een geslaagde middag. Alleen al omdat het weer mag! De winnaars waren, net als vorige jaren voor Corona tijd: Cantabilé uit Mariaparochie.
Meezingen met andere koren op de Koornmarkt is ook leuk en meteen afscheid van deze middag.

Donderdag is onze laatste repetitie voor de kerstvakantie, in januari gaan we voorbereiden op april.
De kerstmuziek kan opgeruimd worden tot volgend jaar, het concertrepertoire wordt opgepakt.
Ook wel fijn!
Voor degene die er niet is 22-12 .. een fijne kersttijd en een goed 2023. Tot in januari.

Het is koud winterweer. De eerste marathon op natuurijs is alweer gereden. Binnen brandt gelukkig de kachel. We zijn maar met een klein groepje vanavond. Zowel de 1e alten als de sopranen zijn elk met z’n tweeën en de rest is ook niet op volle sterkte. Dat wordt aanpoten vanavond.

We hebben inmiddels twee kerstoptredens achter de rug en Jorn complimenteert ons met de uitvoering daarvan. Wat een enthousiasme. Ook van de toehoorders kregen we positieve reacties. Altijd fijn om te horen en dat motiveert ons ook. Nog één optreden te gaan, het korenfestival in de stad zaterdag 17 december. We verzamelen ons om 13.30 uur bij de Blokker op de Koornmarkt. Het blijft droog en er wordt ’s middags zelfs een zonnetje voorspeld.

Tini heeft aan het begin meteen minder leuk nieuws. Richt is na het laatste optreden gevallen met de fiets en zo lelijk terechtgekomen dat ze twee nachten in het ziekenhuis heeft doorgebracht. Ze heeft o.a. de pols gebroken, ze is voorlopig even uit de running. Dat is schrikken! Van harte beterschap Richt.

Nyanda (voormalige dirigent van het koor) heeft een paar fotootjes van James, haar pasgeboren zoontje naar Grietje gestuurd en zij laat ze aan de koorleden zien. Natuurlijk klinken er geluiden van vertedering.

Tijd om te beginnen. Voor de pauze de nieuwe liedjes en na de pauze de kerstliedjes is het plan voor vandaag. Na de opwarming trappen we af met Can You Feel It. Dat is alweer een beetje weggezakt maar zoals altijd zit de kracht in de herhaling en slaan we ons, met het kleine groepje dat het vandaag moet gaan doen, er goed doorheen. Dat geldt ook voor Perfect en de ABBA-medley. Toch zingt het prettiger als we met z’n allen zijn.

Tijd voor pauze. We worden gesommeerd de zaal te verlaten want er is een stemtest. Mona die al een paar keer heeft proefgedraaid bij de alten, wil nu lid worden van ons koor. We zijn benieuwd.

Vanavond past het hele koor aan één tafel en dat is heel gezellig. Verschillende onderwerpen komen aan bod, zo ook het jubileumconcert van 1 april. We hebben er zin in. Wat zal het repertoire zijn en de dresscode? Genoeg om over na te denken.

Dan komen Jorn, Tini, Vera en Mona naar de pauzeruimte en laten ons weten dat Mona de stemtest glansrijk heeft doorstaan. Ze komt bij de mezzo’s. Welkom bij ons koor, Mona!

Na de pauze zingen we de nummers door voor het korenfestival en dan is het tijd voor het laatste nummer. Dit keer mag ons nieuwe koorlid een verzoekje doen en dus zingen we Leun Op Mij.

Voordat we huiswaarts keren komt Tini met een kerstverrassing voor Jorn als dank voor zijn inzet voor ons koor. Een mand met leuke cadeaus en lekkernijen. Jorn bekijkt het aandachtig en zegt dat hij er al meteen iets lekkers in ontdekt waar hij echt dól op is. ‘Oeh, lekker, kaneelstokken,’ roept hij blij verrast. Hilariteit alom, helaas Jorn, dat zijn hondensticks voor Nala, jullie cockapoo, maar goed om te weten waar we je mee kunnen verrassen.

Zaterdag allemaal veel succes en een fijn weekend!

Twee kerstoptredens in 4 dagen, buiten en binnen.
Vrijdagavond was het zoeken waar we moesten zijn in Stadspark Beeklust. Alles was mooi versierd, een gezellige kerstmarkt met allerlei kraampjes. Het was koud, maar de stemming zat er wel in bij ons.
Gelukkig waren er sjaals en handschoenen, echt nodig. Jorn kreeg handschoenen en trok ze snel aan. Het repertoire zit er wel in, trouwens tekst mocht, dat werd fijn gevonden. We wisten wat we moesten zingen en het ging goed, volgens omstanders.
Door ziekte of werkenden waren sommige stemmen ondervertegenwoordigd. Maar Anita van de sopranen steunde de mezzo’s bij de solo van Being alone at Christmas, zoals afgesproken tijdens de repetitie. Soms kwam dwars door de zang het geluid van midwinterhoorns, dat krijg je buiten. Mensen lopen langs kraampjes, praten, lachen.

In de pauze konden we over de kerstmarkt lopen, chocolademelk of kniepertjes halen.
Jammer genoeg was er weinig publiek, want Argentinië-Nederland werd gespeeld. Velen gingen daarom vroeg naar huis en misschien ook van de kou.
Het derde optreden met Felice Navidad en solo’s door de alten bedacht, werd meegezongen door publiek dat even stil stond.
Al met al was het een leuke avond.

12 december
Tini en Henriët wachten bij restaurant Kampkuiper. Kort inzingen, want we worden verwacht in de zaal. Het is druk binnen,
veel publiek. Zingen is anders dan buiten, ook omdat het er lekker warm is.
Er werd eerst gezongen door de dames van de K.V.A, samen met een pianist. We zingen mee.. Komt allen tezamen, dat is wat we doen toch?

Daarna eigen repertoire, het klinkt veel voller hier. Er zijn een paar mensen afwezig door ziekte of omdat ze moeten werken.
3 Mezzo’s, die zonder hulp Being alone zingen, maar binnen is veel makkelijker.
Ons repertoire wordt op prijs gesteld, dat horen we van erelid Carin Busschers. Ook Ria Mäkel is er, zij was lang bij ons koor.

In de pauzes worden verhalen verteld en Ria Mäkel draagt een grappig gedicht over een kerstboom voor.
Het lied “Leun op mij” wordt goed ontvangen, het is heel stil in de zaal. Ook “Wind of change”, waarvan Jorn uitlegt aan de zaal dat de tekst veranderd is door de omstandigheden van nu, komt goed over. Carin omschreef het op haar manier ze zei:”Jullie repertoire is leuk, jullie zijn volwassen geworden”.
Henriët is meegekomen om te luisteren en maakt foto’s en film.
Jammer dat we na afloop en weer thuis horen dat Richt op weg naar huis gevallen is en een nacht in het ziekenhuis moest doorbrengen. Richt, we hopen dat het redelijk goed is afgelopen.