Blogs

Vandaag zaterdag 9 september stappen we op de pedalen van ons stalen ros en fietsen we via een prachtige route door het prachtige Twente. De eindbestemming is Vakantiepark en Buitencentrum Hessenheem. De zoon van Jeannette is beheerder van het park en zijzelf hebben daar een vakantiehuisje. We gaan daar lunchen, bijkletsen en dan keren we weer huiswaarts.

Het is nog steeds zomer in Nederland, vandaag 29?C en dus is iedereen in zomertenue. De fietsgroep verzamelt zich bij de sporthal De Leemhorst. Vera en Ineke treffen we op de pauzeplaats, Marga en Greet zien we in Hessenheem.

Het is een mooi groepje en rond 10.00 uur vertrekken we. De meesten zijn in het bezit van een e-bike, maar niet iedereen zo blijkt. Sanny, Tini en Marianne moeten het op eigen kracht doen. Wauw!

Irma W. heeft de route uitgestippeld en die afgelopen week al via de groepsapp verspreid. Het is een knooppuntenroute, dat zijn mooie routes die duidelijk staan aangegeven. We gaan op weg. Het is heel ontspannen en iedereen kletst gezellig met elkaar. Te gezellig want een enkele keer missen we een bordje en moeten we rechtsomkeert. Gelukkig zijn we met een groep en dan is er altijd wel iemand die wel oplet en de groep weer op het juiste spoor zet.

Zoals gezegd is het een prachtige route en rond 11.00 uur komen we aan bij het brandweermuseum in Rijssen waar we pauzeren. We vallen met de neus in de boter want daar is een rally. Er vertrekken oldtimers maar ook hedendaagse bolides. Er is daar veel belangstelling voor. Vooral de jeugd heeft de mobieltjes in de aanslag voor foto’s van hun favoriete auto’s.

Vera en Ineke waren hier al op tijd en hadden de locatie verkend waar we koffie konden drinken, zelf meegebracht door Vera. Ineke was donderdag jarig en heeft een traktatie voor ons. Het smaakt heerlijk. In de tuin staan bankjes in de schaduw, precies genoeg voor iedereen.

Na deze stop vervolgen we onze weg naar Hessenheem. Henriët met haar kekke hoed, die haar overigens geweldig staat, gaat als een speer door de bocht, ze geniet van de spanning en sensatie. Rond 13.00 uur komen we aan op Vakantiepark Hessenheem. Jeannette leidt ons door het park waarbij we even stoppen bij hun vakantiehuisje. Een heel sfeervol en knus huisje, tevens het oudste huisje op het park.
We nemen plaats op het terras onder de parasols, daar is het heel goed uit te houden. Marga en Greet sluiten hier aan. We bestellen wat te drinken en geven door welk broodje we willen. De keus is carpaccio, brie of broodje gezond. Nou, het blijken goed gevulde broodjes. Natuurlijk moet er nog gezongen worden voor Ineke, dus dat gebeurt vol enthousiasme! Ineke kan het erg waarderen.
Dan valt het oog op de ijskaart. Met dit weer eigenlijk een must, dus voor iedereen een ijsje. Wat smaakt dat goed zeg. Het is een topdag!

We beginnen weer aan de terugtocht. We laten Jeannette achter, zij blijft het weekend in haar vakantiehuis gezellig met familie.
Hoewel dezelfde route terug, lijkt het wel korter, dat kan kloppen want het paard loopt altijd harder als het naar huis gaat. Soms zijn er kleine colletjes te nemen en dan zie je ook hier weer de saamhorigheid van het koor. Bettine helpt Marianne de berg op en Grietje zorgt voor Sanny. De hulp wordt gaandeweg de route onderling afgewisseld.

Een paar kilometer voor het eindpunt is een Rustplaats aan het kanaal. Deze ziet er heel gezellig uit met verschillende zitjes onder een tarp. Het is zelfbediening en heel veel keus. Irma W. heeft nog een afspraak dus zij fietst verder. Wij gaan even pauzeren en nuttigen een drankje. Na 10 minuten stappen we weer op.
Steeds meer koorleden verlaten de groep voor een kortere weg naar huis.

Het was een geweldige dag, we hebben genoten.
Grote bewondering voor Tini, Sanny en Marianne, die geen ‘wind in de rug-fiets’ hebben maar zich heel erg goed geweerd hebben. In deze hitte meer dan 50 kilometer fietsen zonder ondersteuning in heuvelachtig gebied, daarvoor maken we een diepe buiging.

Er gaan stemmen op dit uitstapje jaarlijks te organiseren.
Een heel goed plan, we gaan het zien!

Vanaf vandaag en drie weken hierna geeft Jorn iedere stemgroep extra aandacht. Moeten er nog gewijzigd worden van groep of zit iedereen wel op haar plek. Ook beoordeelt hij wat het bereik van die stemgroep is.
Dit alles gebeurt van half acht tot acht uur, daarna begint voor het hele koor de repetitie.
De aftrap gebeurt door de 1e alten. De rest verzamelt zich iets voor acht uur in de pauzeruimte. Altijd weer een gezellig weerzien.

Als het tijd is gaan we naar binnen. Jorn vertelt dat zowel hij als zijn partner Willemijn het heerlijk vonden weer aan het werk te mogen na de vakantie. Een goed teken, hij heeft het hier bij ons nog naar zijn zin.

Tini heeft nog USB-sticks voor iedereen met daarop ons concert van 1 april. Leuk om terug te kijken, maar ook om nog van te leren.

Aankomend weekend staat er een cultuurweekend gepland in Almelo met de naam ‘Almelo op ’t rabat’ Zondagmiddag 17 september mogen wij twee keer optreden waarvan de eerste keer om half vier op het Waagplein. Dus daarvoor wordt vanavond stevig geoefend.

Hier en daar wordt de bladmuziek er nog even bijgepakt voor de details. En zo schieten we al naar de pauze. Daar wacht ons een verrassing. Onze voorzitter Tini is jarig geweest en trakteert op ijsjes. Nou, die zijn met deze temperaturen heel welkom.

Na de pauze zingen we natuurlijk eerst voor de jarige Tini en nemen dan de rest van het repertoire door voor volgende week. Het verzoeknummer van de jarige is ook meteen het laatste nummer van ons optreden. Dat komt mooi uit, want we zijn alweer aan het eind van onze repetitie. Wat gaat het snel.

Nog even voor de belangstellenden over ons optreden op zondag 17 september:
Tijd: 15.30 – 15.50 uur
15 minuten pauze
16.05 – 16.25 uur
Waar: het Waagplein

Tot dan!

Eerste repetitie na vakantie. Natuurlijk zijn er nog een paar zangeressen met vakantie, de opkomst valt niet tegen.
Alleen de sopranen zijn maar met 1 vertegenwoordigd, Grietje moet er tegenaan in haar eentje.
Als Jorn wil beginnen, zingen we “Lang zal hij leven”, want hij is deze week jarig geweest.
Net als Annika trouwens, die ook haar verjaardag al heeft gevierd.
Jorn krijgt een tas met allerlei lekkere dingen, pakt dit allemaal uit en dan zijn we klaar.
Maar hij mag nu kiezen wat we zingen, zegt hij, dus dat wordt natuurlijk “Leun op mij”.

Dan het inzingen van “one day”, dat gaat steeds beter, maar nu met stampen en klappen erbij.
We kijken elkaar aan bij de mezzo’s om One day gelijk te krijgen, het valt niet mee.
Het repertoire voor 17-09 moet doorgenomen worden, zo lang hebben we niet meer.
In de stad wordt 2 x 20 minuten optreden gepland, dus ongeveer 5 tot 6 nummers leren, of herhalen.
Grietje krijgt applaus van het koor, omdat ze zich heel goed weert als solo sopraan.

In de pauze trakteren Jorn en Annika op lekkers bij de koffie. Tini komt ook nog met een verassing,
de USB-sticks met ons concert zijn er!! Jorn bekijkt ze achter de laptop en de helft van het koor kijkt mee.
De rest zal zeker thuis zo snel mogelijk foto’s en film gaan bekijken. Nieuwsgierig naar hoe de opnames geworden
zijn van ons concert op 1 april. Maar nu weer op naar volgend optreden in de stad!
Volgende week donderdag de nummers daarvoor goed doornemen en puntjes op de i. Er wordt door Jorn verteld dat hij per groep gaat kijken of iedereen nog op haar plekje zit. Hoe de klankkleur per groep is en wat daar aan te doen is.
Het kan een verschuiving van groep of plaats zijn. Stemmen veranderen door ouder worden en er zijn veel nieuwe leden bij sinds de laatste groepsklankkleur door Nienke is gedaan. De volgende week is de eerste groep al aan de beurt en die beginnen dan een kwartier eerder, de “normale” repetitie zal een kwartier later beginnen, dus om 20.00 uur.

Geen repetitie vanavond, maar een informele afsluiting van het koorseizoen 2022/2023. Een gezellige avond die traditioneel bij een van de koorleden thuis wordt gehouden. Vanavond komen we samen bij Tiny. Helaas zijn we niet voltallig omdat er al een paar leden op vakantie zijn.

Ook is de traditie dat iedereen wat lekkers meeneemt, hartig of zoet, alles is goed. In een mum van tijd staat de eettafel vol met lekkernijen, teveel om op te noemen. Het ziet er prachtig en feestelijk uit, er is zoveel werk van gemaakt. Top! Duidelijk geen Amerikaanse fuif waar iedereen ook iets meeneemt, maar dan was het vaak een zak chips.

Het weer is heerlijk en we zitten allemaal in een grote kring buiten op het terras waar we gezellig bijkletsen. Sommigen zijn alweer terug van vakantie, maar de meesten moeten nog gaan. Jorn heeft zijn gitaar meegebracht, wat een leuk idee! Toch nog een repetitie, maar dan een informele.

Als we allemaal binnen zijn, neemt onze voorzitter Tini het woord. Ze richt zich tot andere Tiny en bedankt haar dat we vanavond bij haar mogen thuis zijn en er wordt een mooi boeket bloemen en een fles wijn overhandigd. Tiny is er zichtbaar blij mee en geeft aan dat zij het ook heel leuk dat wij er zijn.

We zitten met elkaar te keuvelen onder het genot van een hapje en een drankje als daar ineens Greet en Annika verschijnen. Greet komt op als Lee Towers, heeft een gouden microfoon in haar hand. Ze kondigt aan dat we ook vanavond aan het ‘werk’ moeten. Er is een pubquiz voorbereid. In de coronatijd hebben we dat ook een keer via zoom gespeeld met Maarten Nijenhuis als presentator. Dat is zo goed ontvangen dat we nu in de herhaling gaan maar dan fysiek bij elkaar. Wat leuk bedacht!

Greet en Annika hebben het professioneel aangepakt. We worden in groepen ingedeeld met de volgende namen: de Classy Jazzy, Les Quizerables, Niet Normaal, Hot Shots en de Dangerous Diva’s. Er volgen verschillende ronden. Halverwege het spel betrekt de lucht en vallen de eerste druppels. Het is niet noemenswaardig en we blijven rustig zitten, totdat het echt gaat regenen en we toch genoodzaakt zijn om naar binnen gaan. We verdelen ons over de woonkamer zodat we met ons eigen groepje kunnen overleggen zonder dat de concurrentie mee kan luisteren. De stemming zit er goed in en er het spel wordt serieus gespeeld. Toch zitten er een aantal te muiten, want regelmatig worden antwoorden geroepen die zogenaamd goed zouden zijn, maar knetterfout zijn. Ondertussen wordt er natuurlijk ook gegeten en gedronken. Greet en Annika leiden ons strak door de pubquiz als professionele presentatoren. Als alle formulieren zijn ingeleverd worden de winnaars bekend gemaakt. Dat zijn Christine, Diny, Richt en Henriët oftewel De Dangerous Diva’s. Dat hadden we kunnen weten, de naam zegt al alles!
Het was ontzettend leuk en we zijn weer wat wijzer geworden door alle vragen die zijn gesteld. Waarvan Greet bij iedere ronde aangaf: ‘het zijn heel simpele vragen’. Nou, wel veel, maar niet alle.

Het is tijd voor de muzikale intermezzo. Jorn pakt zijn gitaar en zet een nummer in Dust In The Wind. Het blijkt het lievelingslied van Jeannette want ze zingt het helemaal mee. Er volgen nog meer nummers. We weten Jorn te verrassen met een lied dat hij niet kent, The Streets Of London. Dat is voor de meeste koorleden een klassieker en we zingen uit volle borst. Na deze jamsessie komen we toch op ons eigen repertoire terecht waar natuurlijk een van de favorieten Fix You niet mag ontbreken.

Al met met was het een zeer geslaagde avond. Heel veel dank aan Tiny voor de gastvrijheid, aan Greet en Annika voor de pubquiz, Jorn voor zijn gitaarspel en de koorleden voor alle meegebrachte lekkernijen.

We gaan er een tijdje tussenuit om te genieten van de zomerperiode. Het was een mooi koorjaar met natuurlijk als hoogtepunt ons 30-jarig jubileumconcert op 1 april in een uitverkocht Hof88.

We starten weer op donderdag 31 augustus, 19.45 uur in de Driehoek.
Fijne zomer allemaal!

Het is zover! Waar we de afgelopen weken voor geoefend hebben kunnen we nu allemaal laten horen. We verzamelen ons in Hellendoorn bij Krönnenzommer voor een optreden. Het gebouw kent meerdere ingangen en het is altijd een uitdaging om de hoofdingang in één keer te vinden.

We wachten in het voorportaal tot we worden opgehaald. Marleen van de organisatie heet ons welkom en wijst ons de weg naar de zaal. Ondanks dat het al vakantietijd is, zijn we met een mooie representatieve groep. We installeren ons in een aangrenzende ruimte van de zaal waar de koffie en thee al voor ons klaar staat. Wat een warm welkom.

We zingen uit de map en is er voor gezorgd dat de lessenaars ook meegekomen zijn. Dat geeft wel fijne steun. We kennen de nummers voor het merendeel uit het hoofd, maar voor de details altijd fijn om te kunnen spieken. Jorn pept ons nog even vooraf op en benadrukt dat wij een swingkoor zijn, dus beweeg vooral mee.

In de zaal staat een prachtig blinkende zwarte piano. Het is te verleidelijk om daar vanavond niet op te spelen, dus blijft de elektrische piano in de auto. Dat scheelt veel gesleep, want het is nogal een zwaar apparaat. Om nog maar te zwijgen van het werk om het allemaal met kabels aangesloten te krijgen.

Dan is het tijd en we stellen ons op in de zaal. Die is mooi gevuld. Marleen kondigt ons aan en geeft Jorn de gelegenheid zichzelf en ons voor te stellen aan de bewoners. We beginnen met You’ll Know My Name. Aangezien Jorn verstopt zit achter een piano, kunnen we zijn voetenwerk voor de choreografie niet zien. Hij zegt: ‘ik beweeg mijn hoofd wel overdreven heen en weer’. Nou, niet gelukt dus, het ging toch niet synchroon. Maar de zang: top! Jorn geeft ons daarvoor een compliment en het publiek vindt het mooi. Dat motiveert.

Hoewel het in de zal behoorlijk warm is, laten we daar niets van merken. We zingen, klappen, knippen met de vingers, vol overgave. Ook de bewoners zingen of klappen mee. Er wordt zelfs een dansje gemaakt. Het is een heel fijn ontspannen optreden.

In de pauze is er frisdrank geregeld voor ons en kunnen we even bijkletsen. Een lieve mevrouw uit de zaal die zichtbaar aan het genieten was, voelt zich vertrouwd genoeg om bij ons te zitten. Na een poosje begeleidt Mona haar aan de arm terug naar de zaal. Ook als je ziet hoe de verzorgers/vrijwilligers zo ontzettend zorgzaam en lief zijn voor de bewoners. Wat is dat mooi om te zien. Schande dat er zo slecht met het personeel in de zorg wordt omgegaan ?. (Even een persoonlijk kleine statement.)

We beginnen aan het tweede deel en ook hier is de interactie fantastisch. Al met al is het een mooi en dankbaar optreden.
We nemen afscheid van elkaar en wie weet, misschien tot een volgende keer.

Het koor ziet elkaar komende donderdag bij Tiny, een laatste keer voor de zomervakantie echt begint. We sluiten het koorseizoen af met een gezellige avond.