Blogs

Vandaag moeten we al op tijd verschijnen, om 19.00 uur, want het is de jaarvergadering. Het bestuur heeft het, zoals we gewend zijn, weer goed voorbereid. Met behulp van een PowerPoint presentatie doen zij verslag van het afgelopen jaar en geven een korte vooruitblik voor dit jaar.

Na een uur is de vergadering ten einde en gaan we naar de repetitieruimte. We zien dat Johan er ook is. Wat fijn, hij is onze nieuwe pianist en daar zijn we maar wát blij mee.
We moeten meteen flink aan de bak met het nieuwe nummer. Iedere stemgroep krijgt de volle aandacht voor haar eigen partij. Tot aan de pauze zijn we er mee bezig.

Na de pauze doorlopen we het eerste gedeelte van ons concert op 5 april a.s. Compleet met choreografie. Een soort tussenstand is het, kijken hoever we zijn. De conclusie is dat we al mooi een eind op streek zijn, maar er is nog genoeg werk aan de winkel. Geen probleem, komt goed.

Volgende week is het voorjaarsvakantie en 20 februari zijn we weer present!

Goed nieuws!
We hebben een band gevonden die ons wil begeleiden bij het concert op 5 april in Borne. Het bestuur en Nienke zijn erg enthousiast over deze band nadat ze een repetitieavond hebben bijgewoond.
Superfijn, dit is nu geregeld en geeft rust. Kunnen we ons concentreren op de nummers.

De eerste helft van de avond staat in het teken van ritme. Twee zinnen in een ritme zeggen en aan het eind daarvan in variatie klappen op dat ritme. Het koor klapt dat ritme na. Iedereen komt aan de beurt, maar je moet wel iets nieuws bedenken, want het mag niet hetzelfde zijn als je buurvrouw. Oei! Stress!
Het blijkt mee te vallen, maar toch blij dat het achter de rug is voor sommigen.

Het gevoel van ritme komt ook weer terug in het nieuwe nummer waar we vanavond mee starten.
We zingen met een orkestband mee inclusief alle doo-doo-tjes, ah-ah-tjes. Tot aan de pauze repeteren we flink. Er is een mooi begin gemaakt aan het nieuwe nummer.
Eén lied van het concert wordt met solo’s uitgevoerd. Vanavond in de pauze zijn de eerste audities van de solisten die zich hebben aangemeld. Volgende week is de tweede lichting aan de beurt. We laten ons verrassen.

Na de pauze herhalen we wat nummers. Sommige met choreografie, andere zonder en weer vliegt de tijd om.

Tot volgende week!

Vanavond zijn de tweede alten als laatste stemgroep aan de beurt voor een eigen oefensessie met Nienke. Om 20.00 uur zien we bij binnenkomst in de repetitieruimte dat ook hier na de sessie sommigen hebben geruild van plek.

Nienke gaat meteen van start. We doen een intonatieoefening dat ons moet leren om op toon te blijven zingen. Het refrein van Firework leent zich hier goed voor, we gaan voluit. Het hele nummer komt later in de repetitie terug.

We zingen weer eens sinds lange tijd ‘Something in the water’. Nienke kent het arrangement niet en laat zich verrassen. We zingen vol enthousiasme en het klinkt leuk, niet foutloos, maar na zo’n lange tijd, niet verkeerd. Met een paar puntjes op de i moet het al goed zijn. De fluitpartij van de alten krijgt nu wel even wat aandacht. De fluitpartij zonder verdere begeleiding wekt wel wat op de lachspieren, zelfs bij de fluiters.

Na de pauze, zonder traktatie dit keer, gaan we beginnen met de choreografie bij nummers. ‘Weten we het nog?’ vraagt Nienke. Sommigen knikken instemmend, anderen reageren wat aarzelend en nemen een afwachtende houding in. Gaandeweg valt het kwartje weer.

Nienke vertelt dat ze voor het openingsnummer een leuke choreo heeft bedacht. Eigenlijk niet zo ingewikkeld, maar niet iedereen heeft ‘m al zo snel door. Na een paar keer oefenen wil Nienke het toch even filmen en iedereen in is grote staat van paraatheid. Helaas is Anita niet helemaal bij de les vanavond en als zij te vroeg een kwartslag draait, krijgt ze meteen een por, een van opzij en een van achteren. Oeps, het is een serieuze aangelegenheid die choreo. Jammer van het filmpje.

De klok slaat alweer 22.00 uur en tijd om naar huis te gaan. Tot volgende week.

Het is behoorlijk koud buiten, maar binnen in De Driehoek brandt de kachel. We moeten nog even wachten omdat de mezzo’s vanavond hun stemgroep-sessie heeft.

Wat een verrassing als we zien dat de pianist Johan ook binnenkomt. Hij begeleidt ons heel fijn en we vinden het ook prettig dat Nienke zich helemaal op ons kan concentreren.

Als we de repetitieruimte binnenlopen, zien we dat de mezzo’s anders staan opgesteld. Ook bij deze stemgroep heeft een aparte sessie wel effect gehad.
De nummers beginnen steeds beter te klinken, het is duidelijk hoorbaar dat door iedereen geoefend is thuis.

In de pauze is er weer een traktatie, het gaat maar door! Het is ook allemaal zo lekker, je moet wel stevig in je schoenen staan om er nee tegen te zeggen.

Na de pauze doen we nog flink ons best en Nienke is helemaal happy! Een mooi bruggetje naar het nummer ‘Happy’ dat we weer gaan oppakken. Nienke heeft het arrangement aangepast en daar zijn we blij mee.

Aan het eind van de avond krijgen we een compliment voor wat we hebben neergezet. Natuurlijk is het nog niet zoals het wezen moet, maar we komen als stemgroepen steeds beter tot elkaar. Dat belooft wat voor ons concert op 5 april.

Tot volgende week!

Vanavond is het de beurt aan de sopranen voor een aparte sessie met Nienke. Om acht uur volgt de reguliere repetitie. En weer moet Nienke haar planning omgooien.

Vanavond komen een paar leden van een potentiële band die ons gaat begeleiden bij het concert van 5 april. Dat vergt even een korte voorbereiding voor als die mannen komen, dus wordt het programma dat Nienke in haar hoofd had voor vanavond gewijzigd.
Als we beginnen valt het op dat de sopranen anders zijn opgesteld. De eerste en tweede rij hebben van plek gewisseld. Dit kan zo’n sessie met een stemgroep dus tot gevolg hebben.

We beginnen met ‘Standing by’. Hoewel we dat al lang repeteren, lukt het maar niet. Het advies: blijven oefenen! Als we dit nummer tijdens ons concert kunnen brengen, dan is het een overwinning op onszelf.
Tijdens het repeteren komen twee heren van de band binnen om, zoals aangekondigd, naar ons te luisteren. Het lied ‘ Leun op mij’ krijgt spontaan applaus. Dit valt altijd erg goed bij het publiek. Het is ook een heel fijn nummer om te zingen. De mannen blijven tot de pauze.

In de pauze is er weer een traktatie en voor volgende week is er alweer een aangekondigd. Meestal is het in de maand januari iedere week raak. Tijdens de pauze is er ook een stemtest en er is goed nieuws. We hebben er een mezzo bij. Welkom Anne!

Het tweede gedeelte van de avond gaan we verder met de nummers voor ons concert. Zowel bestaand als nieuw repertoire komt langs. De klok slaat tien uur en zit het er weer op.
Tot volgende week!

Hieronder nog delen uit een stukje over focus uit het boekje ‘Leuk hè, koorzingen? van Petra Andriessen.

Zij schrijft in het hoofdstuk ‘Wat je als koorzanger kunt leren van Sven Kramer’ het volgende:
Ik vergelijk vaak zingen met sporten. Een sporter geeft spanning, competitiedrang en adrenaline aan het publiek, een koorlid geeft emotie, entertainment en endorfine aan het publiek.

100% focus
Het begint met focus. Voor Sven Kramer is het volstrekt vanzelfsprekend dat hij moet presteren als hij de schaatsbaan op stapt. Zo zou het ook moeten zijn voor een koorzanger: het podium op? 100% focus en gaan!
Houd de finish in de gaten
Sven weet waar hij naartoe schaatst, elke ronde een eigen tijd. En jij? Jij zingt elk nummer naar die laatste noot toe.
Maak gebruik van je publiek
Sven weet dat hij schaatst op de energie van zijn publiek, elke ronde wordt hij vooruit geschreeuwd. Als koorzanger moet je bij elk nummer voelen dat je je publiek hebt meegekregen, dat ze uit de banken willen springen om je te bedanken voor je muziek.
Dit is echt voor elk koor binnen handbereik. Het vergt alleen jouw focus en jouw drive om, net als Sven, voor de winst te gaan.