Blogs

Tini neemt eerst het woord en heet iedereen welkom. In het bijzonder natuurlijk Nienke, we zijn heel blij dat zij het stokje van Nyanda heeft overgenomen.
Nienke heeft een plannetje bedacht voor vanavond om onze namen zo snel mogelijk te leren kennen. Daarvoor staan we in de ons bekende ‘warming up-kring’. Oké, dan de opdracht. Zet één voet naar voren en til dan de voeten om de beurt op en zet ze weer neer op zo’n manier dat een ritme ontstaat. Je beweegt een beetje met het lichaam mee. Dan moeten we in dat ritme op drie verschillende manieren onze naam zeggen, en de overige koorleden herhalen dat op exact dezelfde wijze zoals diegene zich presenteert. Bij de volgende oefening wijst iedereen om de beurt een willekeurig koorlid aan en noemen haar naam, dit kris kras de kring rond, totdat iedereen een keer genoemd is. Ben je er nog bij? Ja, het vraagt wat van je voorstellingsvermogen 😉 Enfin, vervolgens een kleine variatie op die oefening, in plaats van een naam te noemen wordt iemand aangesproken met een (willekeurige) kleur. Dat is lastig, want iedere kleur mag maar één keer genoemd worden. Hilarisch en chaotisch wordt het wanneer we deze laatste twee oefeningen moeten combineren. Namen en kleuren worden door elkaar heen geroepen. Niet te doen! Lachen!

Het is tijd om te gaan zingen. Nienke heeft een nieuw nummer meegenomen. Het is ‘Leun op mij’ van Ruth Jacott. We gaan het driestemmig zingen. Het is een prachtig lied en ze heeft er een mooi arrangement voor bedacht. De sopranen zijn nog een beetje zoekende, maar dat komt vast goed. We zingen nog ‘Can’t help falling in love with you’ van Elvis Presley, het nummer van Nienke’s auditie.
Ter afsluiting nog een paar nummers uit ons actuele repertoire. Hier en daar is het een beetje weggezakt, maar al met al valt het niks tegen.
De uitsmijter is het ‘lang zal ze leven’ voor Ineke en dan is de repetitie al weer voorbij, het was een leuke avond. Sommigen drinken nog een glaasje, de rest keert huiswaarts.
We zijn begonnen!

Dries is present met de piano en helpt met het aansluiten van de versterkers. Erik pakt al zijn percussie-instrumenten uit. Achter de muziekkoepel zingen we met elkaar kort enkele inzing-oefeningen. En dan kan het feest beginnen.

Zo leuk om vrienden, familie, oud-zwingkoorleden en  bekenden en onbekenden te zien. Het repertoire is een mix van onze jubileum-nummers en het nieuwe thema Weteldmuziek: Iedereen is van de wereld, Californië dreaming, Waterloo, Our house, Shosholoza. Halverwege geeft Nyanda’s i-pad aan dat ie er mee kapt. Veel te warm voor electronica. Maar het dirigeren gaat ook heel goed zonder die ondersteuning. Dries knijpt ‘m wel een beetje, maar de zijne geeft gelukkig niet op.

Als afsluiting zingt en danst het publiek met ons mee: Throw back, jikeleza!

Ons laatste concert met Nyanda loopt naar het einde. Samen met het publiek knallen we “Today it ‘s a wonderful day” eruit en dan is het echt over. Nog een drankje bij de tap achter in het park en dan keren we allemaal voldaan huiswaarts.

We beginnen met een paar gouwe-ouwen, zoals “When the saints”, “I like to sing” en “Mbele mamma.

Nyanda heeft de setlist voor zondag 8 juli op volgorde gezet en we beginnen lekker vooraan. Het meeste zit er al behoorlijk in. Met de ingezongen nummers is er dan ook thuis al flink mee geoefend. De na-na-na en du-du-du stukjes komen hier en daar nog wat onzeker over. Daar wordt nog even flink op getraind: doelgroepen apart en dan weer samen.

Na de pauze gooit Nyanda haar lange haren los. Dat in combinatie met de mooie blauwe jurk ontlokt bij Gerrie een opmerking die ons doet schudden van het lachen. Welcome back na zes weken toeren door Frankrijk Gerrie. We hebben je gevatte opmerkingen gemist!

Het was weer een fijne avond zingen. Volgende keer generale voor het optreden met Dries er bij.

We beginnen met de warming-up. Dit keer een nummer dat we al eens eerder hebben gedaan. Fictief ballen gooien naar elkaar en na de stap rondjes draaien. Oppassen dat we er niet draaierig van worden.

Bij elk nummer dat we zingen tovert Erik steeds weer nieuwe instrumenten uit zijn grote tas. Het klinkt heerlijk. Van robuuste djembé in Shosholoza tot subtiel belletje bij Anne.

In een van de volgende weken nog een keer oefenen met Dries en dan zijn we er klaar voor.

De inzinger van vorige week kreeg een uitbreiding. In 4 groepen werd er vrolijk op los geduuuumt en gezongen. Tot verrassing van Nyanda bleven we in een heel wijde kring staan. Pas toen we veel dichter bij elkaar kwamen staan en zo elke groep konden horen ging het beter. De wijze les van Nyanda hierbij was: “In de muziek hoef je niet alles in één keer te kunnen. Oefening baart kunst”. En dan gaan we aan de slag met de tot nu toe ingestudeerde nummers. “Avond” hapert soms nog op het ritme, maar komt er toch al steeds beter in. Ook “Iedereen is van de wereld” wordt onderhanden genomen. Enthousiast schalt aan het slot het “Iede….REEN” door de zaal. En dan is het al weer tijd voor pauze en koffie. Irene trakteert op Snickers en Marsjes nog voor haar verjaardag. En ze viert haar verjaardagssong vrolijk mee boven op de stoel. Daarna zingen we “Laughter in the rain”. Met in het intermezzo een eerste poging voor de blokfluitsolo. Als afsluiting swingt Up-tempo nummer “Waterloo” door de ruimte. Een aantal leden blijft nog even nakletsen in de bar onder het genot van een drankje. Anderen gaan meteen naar huis met het “huiswerk” in de tas. Ons optreden van 8 juli in het Beeklustpark komt steeds dichterbij. Heerlijk om weer onze muziek te mogen laten horen.