Blogs

Het is een heerlijke zomer met veel zon en hoge temperaturen. Zo schijnt ook de zon volop vandaag én in de repetitieruimte. Daarom wordt onze opstelling een kwartslag gedraaid zodat wij niet in de zon hoeven te kijken. Jorn offert zich voor ons op. Wat een topper!

Het is vandaag de generale repetitie voor het optreden van zaterdag bij Krönnenzommer. Jorn houdt zich strak aan een schema. Korte opwarming en dan de nummers van het optreden. Een paar rek en strekoefeningen en als laatst grapt hij: ‘zo, en nu nog allemaal even een been in de nek!’ Lachen natuurlijk, de stemming zit er al meteen goed in. We starten met de inzingoefening Today Is A Wonderful Day en daarna maken we een begin met de setlijst voor zaterdag. Ons openingsnummer is You’ll Know My Name van Guy Sebastian, ook het thema van ons jubileumconcert van afgelopen 1 april.

Zoals gezegd zit de vaart er flink in met af en toe een lolletje, iedereen is een beetje melig/onrustig. Is het van de zon? Is het van de warmte? Is het omdat het bijna vakantie is? Wie het weet mag het zeggen, maar de stemming zit er in ieder geval goed in.
De tijd vliegt, zoals elke week, het is pauze. Daar staat ons een verrassing te wachten. We worden ontvangen met puntijsjes. Een verjaardagstraktatie van Karen, Mona en Carolien. Wat een goed idee! Heel welkom met dit weer. We genieten. Gefeliciteerd dames!

Na de pauze heeft Jorn een mededeling. Hij heeft samen met zijn vriendin een klus aangenomen van december tot maart en zal ons in die periode niet kunnen dirigeren, naar vervanging wordt gezocht.
Iedereen is natuurlijk heel blij voor ze, maar we gaan hem natuurlijk ook heel erg missen en we hopen zeker op vervanging zodat we wel kunnen blijven zingen. Maar ach, komt tijd, komt raad.

Na deze voor ons verrassende mededeling is het nodig om de luchtigheid er weer in te brengen en zet Jorn ‘het lang zullen ze leven’ in. We zijn meteen weer bij de les en de jarigen worden vol overgave toegezongen.
Het verzoeknummer dat gezongen wordt is Wind Of Change. Hoe toepasselijk gekozen met het oog op de mededeling van Jorn.

We gaan verder met onderdelen van de setlijst en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan.
Dit was voorlopig de laatste repetitie in de Driehoek. Volgende week donderdag is de afsluiting van het koorseizoen bij Tiny. Iedereen zorgt voor lekkernijen, hartig of zoet, alles is welkom en we maken er weer een gezellige avond van.
Voor nu: fijn weekend.

Ook vanavond zijn we met een klein groepje. Door vakanties, laatste werkvergaderingen en noodzakelijke afspraken is het koor vanavond behoorlijk uitgedund. Gelukkig zijn wel alle stemgroepen vertegenwoordigd.
De sopranen zijn dit keer met z’n tweeën. Evelien en Renate schieten meteen in een undercover rol. Achter hun zonnebrillen verhuizen ze stiekem naar de andere kant van het koor
Na de warming-up gaan we aan de slag met de lastige punten van een aantal nummers. De oh-ons van Just give me a reason herhalen we in een loop, net zo lang tot die er piekfijn in zit.
En met z’n allen storten we ons op het ritme van ” ansicht met herinneringen” uit Het Dorp. Best lastig om de heel eigen stijl van Wim Sonneveld om te zetten voor een koor.
Tussen de nummers is het verrassend stil in de zaal. Niet omdat we het kletsen verleerd zijn hoor! We hebben al maanden last van een irritant gebrom uit de versterker. Alle trucs uit de handleiding hadden we al uitgeprobeerd. Tips van familieleden bekeken. Niets leek te helpen. Bij de firma Huijgens in Hengelo had de technische man binnen 10 minuten het lek boven. In één van de poorten zit een storing. Als we de knop van dat kanaal op 0 zetten is het gebrom weg. Je moet het maar net weten. Voorlopig kunnen we weer zingen zonder afleidend gebrom.
We sluiten de avond af met Can you feel it. Heerlijk uit je dak gaan, dat geeft energie!
We ruimen de spullen op en kletsen nog even na in de zaal.
Volgende week de generale repetitie voor ons optreden in Hellendoorn.

Vorige week waren er weinig zangeressen, nu waren er veel aanwezig. Bijna volle bak!
We begonnen met twee “in-zingers” het nummer dat we al langer kennen “Today is a wonderful day” en daar moesten
we al zingend mee rondlopen. Toch halve toon gezakt in totaal, volgens Jorn. Ja, lopen door elkaar, zingen en toon houden…
Dan volgt het nieuwe nummer “Better is a one day”, dat is niet moeilijk wat tekst betreft, maar de timing is soms lastig.
Er moet nog wel aan geknutseld worden, maar oefening baart kust, zegt men.

Daarna beginnen we met het repertoire dat we nog wel kennen van het concert. Gaat allemaal goed!
We zijn voor deze nummers niet bang dat het er niet in zit. Misschien hebben een paar nieuwe zangeressen meer moeite met
de oudere nummers, want die hebben ze nog nooit meegezongen. Logisch toch!
Dan is juist Krönnenzommer een goed begin om mee te gaan zingen. Niet zo beladen als een concert.
Misschien mag ook hier en daar wel een standaard met tekst?

Soms wordt er in pauzes geroepen: “Is er niemand jarig”? Dan is er trek in koekjes, gebak of andere zoetigheid en is er al een tijdje niemand jarig geweest. Maar nu kon het niet op, maar liefst 3 jarigen in één week. Marga, Sanny en Greet trakteren op soesjes en bonbons. Lekker bij de koffie!
Na de pauze wordt er voor de jarigen gezongen en door de jarigen ieder een nummer gekozen, deze worden natuurlijk gezongen, weer een stukje van ons repertoire doorgenomen op deze manier. We gaan weer verder met de nummers en als het bijna kwart voor tien is, begint Jorn in te zetten met “The piano man” van Billy Joël. Nou dat wordt een feestje, iedereen zingt (galmt) mee. Stoelen opbergend, lopend, tassen pakken .. maar ondertussen meezingen. Op weg naar de deur start Jorn
“Hey Jude” van The Beatles in, dan kom je dus nog niet weg. Ook dat wordt luidkeels meegezongen.
Een heel fijne repetitie en leuk afscheid, allemaal zingend naar buiten.

Fijn weekend en tot volgende week.

Bij binnenkomst blijkt het halve koor met vakantie te zijn of ziek thuis.
Er staan 13 zangeressen en 1 dirigent klaar voor de warming up en de in-zinger.
Vandaag maar even kort van stof voor beide onderdelen. Er staat een optreden voor de deur toch?

De luidsprekers brommen nog steeds alle kanten op, tot Carolien de stekker eruit trekt.
Maar dan kan Jorn ons niet horen en hoort hij zichzelf te hard, dus stekker er weer in. Daar moet toch eens
een techneut naar kijken. Ergens komt die brom vandaan en prettig is het beslist niet.
Instrument was het niet, dan is het toch zeker een kabel of één van de boxen.

We beginnen dus het hele concert-repertoire door te nemen. Het klinkt minder vol volgens Jorn, we missen enkele stemmen. Dat kan wel kloppen als meer dan de helft er niet is. We beginnen wat timide, alsof we niet voluit durven te gaan.
Ja, je zult nu maar een flinke fout maken, dat wordt direct gehoord. Groot lokaal, weinig zangeressen, dus even voorzichtig
om flink uit te halen? Vooral alten 1 en alten 2 zijn zwaar onder vertegenwoordigd. Gelukkig komt Grietje wat later binnenstuiven om de sopranen te versterken. Mezzo’s zijn ook gehalveerd.. Nou ik geef het je te doen, met zo’n klein clubje.

De meeste nummers en choreografie zitten er wel in, maar toch…even niet op repeteren en tekst of melodie zakken weg.
Vaak hebben we dan aan een paar regels genoeg om het weer boven te halen.
Voor de pauze nog even snel “Opzij, opzij” van Herman van Veen gezongen. Met nog steeds de herinnering aan 25 jarig jubileum en MariAnne in de gele jas door AH rennend. Er wordt lachend voorgesteld of ze dat ook niet in ‘t Krönnenzommer
kan doen. OPZIJ, OPZIJ, OPZIJ!

Na de rustige pauze gaan we verder met het repertoire en gek genoeg gaat het nu beter. Terwijl we normaal aan het eind van de avond wat moe en dit keer ook erg warm zijn, klonk het nu beter.
Kan ook aan de nummers liggen, up-tempo ligt ons misschien iets beter. Is niet helemaal waar, want “Leun op mij” – “Fix you” en “Perfect” zingen we ook graag. Of kregen we meer lef?

Al met al was het een fijne avond, omdat alles eens gewoon doorzingen ook wel lekker is. Even weer teksten ophalen en zand scheppen op de melodie van “Shosholoza”, ook dat gaat prima.

Voor vakantiegangers nog een fijne vakantie, voor de zieken beterschap gewenst.
Voor iedereen die er wel is, tot a.s. donderdag

Zonder al teveel enthousiasme beginnen we met de warming up.
Het is veel te warm voor de “fitness” oefeningen, maar puffend slaan we de armen en benen los.
Dan beginnen we met de in-zinger (instinker) van Jorn, die had nog net iets veranderd voor de mezzo’s.
Wie de mail van die dag nog niet gezien of gehoord had, ging dus even de mist in.
De OETJES moeten nog op de plek vallen. Dit geldt ook voor Can’t hurry love, waar een OEH maar niet op de plek wil vallen. Eigenwijs ding, maar we doen het zo vaak over tot Jorn knikt. Nu moet het blijven hangen tot de volgende repetitie.

Het brommen van de luidsprekers wordt getest. Jorn had zijn eigen instrument meegenomen om te
testen of het aan onze stage-piano ligt. In het begin dachten we dit echt en Tini vertelde dat we
al gespaard hadden voor eventueel een nieuwe. Dat is natuurlijk prachtig, maar…
Toen Jorn voor de boxen langs liep, begonnen ze te brommen. Nu vroegen we ons in “ernst” af of hij misschien als stoorzender aanwezig was. Tot en met de vraag of hij ook een piercing had of iets in of aan de schoenen. We zijn er nog niet achter, maar het instrument is het toch zeer waarschijnlijk niet.
Misschien de boxen, aansluiting of kabels, dat moeten we dus nog steeds onderzoeken.

Het repertoire wordt doorgezongen van Het Dorp tot Fix you en van de ABBA-medley tot
‘t Glipt me door de vingers. Het Dorp wil maar niet in de goede timing komen. Hoe en waarom dat niet lukt? Jorn raadt aan in ieder geval niet de Wim Zonneveld versie te gaan luisteren.
We zijn met zoveel minder nu elke keer vanwege vakanties. De ene groep is nog niet terug, de ander net vertrokken.
Normaal komen de alten wel boven de groep uit, maar nu worden sopranen en mezzo’s gevraagd iets te minderen in geluid.
We sluiten met een paar vrolijke nummers, Cotton Fields en Country Roads. Dan in de zwoele avond naar huis, wat heerlijk !!

Iedereen die met vakantie gaat of met vakantie is en dit toch leest een hele fijne tijd, waar jullie ook zijn. Voor de anderen geniet van het weer en tot volgende week.